Αλτερναρίωση πατάτας
Ασθένειες / Κηπευτικά
Hyphomycetes
Συμπτώματα Προσβάλλει όλα τα μέρη του φυτού, στελέχη, φύλλα, καρπούς (τομάτα), κόνδυλοι (στην πατάτα). Χαρακτηριστικό της ασθένειας είναι η δημιουργία κηλίδων σε ομόκεντρους κύκλους, που μοιάζουν με «στόχους». Στους καρπούς της τομάτας οι κηλίδες είναι μαύρες και βυθισμένες, ενώ στους κονδύλους της πατάτας είναι καστανές και μπορεί να εκτείνονται σε μεγάλο τμήμα του καρπού. Στις τομάτες τα συμπτώματα μοιάζουν με εκείνα που προκαλεί η ανισορροπία στη θρέψη μεταξύ ασβεστίου και καλίου. Παθογόνο – Συνθήκες ανάπτυξης Ο μύκητας που ευθύνεται γι’ αυτή την ασθένεια είναι ο Alternaria solani. Οι μολύνσεις ξεκινούν από υπολείμματα καλλιέργειας ή από αυτοφυή μολυσμένα φυτά και ευνοούνται από χαμηλές θερμοκρασίες, στις οποίες βλαστάνουν τα σπόρια. Απαραίτητη είναι ωστόσο η ύπαρξη ελεύθερης υγρασίας με τη μορφή σταγόνων επάνω στις φυτικές επιφάνειες. |
Aσθένειες λαιμού (έλκος ή σήψη λαιμού)
 Phytophthora cactorum, Phytophthora nicotianae parasitica, Phytophthora syringae, Phytophthora cambivora, Phytophthora spp. |
Pythiaceae, Φυκομύκητες
(crown, foot rot, gummosis, collar, truck canker, rot)
(crown, foot rot, gummosis, collar, truck canker, rot)
Συμπτώματα Στο λαιμό των δένδρων (ή και ψηλότερα στον κορμό, ακόμα και σε βραχίονα) παρατηρείται εξωτερικά μια σκοτεινή, συχνά βυθισμένη περιοχή, που φαίνεται σαν βρεγμένη. Η προσβολή εξαπλωνεται προς τα πάνω και προς τα κάτω στις κεντρικές ρίζες και μπορεί να περιβάλλει τον κορμό του δένδρου, οπότε επέρχεται η ξήρανση. Στην προσβεβλημένη περιοχή (στα πυρηνόκαρπα, εσπεριδοειδή, φυστικιά) παρατηρείται σχίσιμο του φλοιού και έκκριση κόμμεος. Εσωτερικά, παρατηρείται καστανός μεταχρωματισμός του φλοιού και του καμβίου μέχρι το ξύλο, που θεωρείται χαρακτηριστικός της ασθένειας. Τα ασθενή δέντρα εμφανίζουν χλωρωτική και καχεκτική βλάστηση, έντονη φυλλόπτωση και αργά (σε 2-3 έτη) ή γρήγορα (μέσα σε μια καλλιεργητική περίοδο) ξηραίνονται (αποπληξία). Ειδικά στα πυρηνόκαρπα, παρατηρούνται δύο τύποι αποπληξίας, ανάλογα με τα είδη του παθογόνου: 1. Ανοιξιάτικος τύπος (πρώϊμη προσβολή). Εκδηλώνεται αργά τον χειμώνα ή νωρίς την άνοιξη, μετά από έντονες χειμερινές βροχοπτώσεις, οι οποίες βοηθούν στη διασπορά των μολυσμάτων. Οι οφθαλμοί των προσβεβλημένων δέντρων νεκρώνονται και δεν βλαστάνουν την άνοιξη ή βλαστάνουν περιορισμένα. Τελικά τα δένδρα ξηραίνονται με την πρώτη έντονη διαπνοή τον Μάϊο ή νωρίς τον Ιούνιο. Αυτός ο τύπος προσβολής είναι ιδιαίτερα σοβαρός γιατί εμφανίζεται σε μεγάλη έκταση και συχνά αφορά ολόκληρο το δενδροκομείο. 2. Θερινός τύπος (όψιμη προσβολή). Εκδηλώνεται κατά την διάρκεια της θερμής θερινής περιόδου. Τα δέντρα, συνήθως μετά από ελαφρά χλώρωση των φύλλων, εμφανίζουν έναν απότομο μαρασμό και ξηραίνονται. Σε αντίθεση με την προηγούμενη περίπτωση, αυτά τα δέντρα είναι μεμονωμένα μέσα στο δενδροκομείο και παρατηρούνται ιδιαίτερα κατα μήκος των αυλακίων ύδρευσης. Το παθογόνο προσβάλλει και τους καρπούς, ιδιαίτερα αυτούς που βρίσκονται στις ποδιές των δένδρων, κοντά στο έδαφος. Στην επιφάνεια των καρπών εμφανίζεται στην αρχή μία ασαφής περιοχή με ανοιχτοκάστανο μεταχρωματισμό, που στη συνέχεια σκουραίνει κι αποκτά δερματώδη υφή. Εσωτερικά η προσβολή επεκτείνεται σε όλο το πάχος του φλοιού, επίσης μπορεί να καλύψει ολόκληρο τον καρπό. Η σήψη από φυτόφθορα, μπορεί εύκολα να αναγνωριστεί, λόγω της έντονης χαρακτηριστικής οσμής σαν "ταγκίλα" που εκπέμπεται από τους προσβεβλημένους ιστούς. Με υψηλή ατμοσφαιρική υγρασία στις προσβεβλημένες περιοχές εμφανίζεται ένα αραιό υπόλευκο χνούδι (εξάνθιση του μύκητα). Πολύ συχνά, ενώ οι μολύνσεις γίνονται στο δενδροκομείο, τα συμπτώματα της ασθένειας εμφανίζονται κατά την αποθήκευση ή κατά τη συσκευασία. Η ασθένεια μεταδίδεται από τους μολυσμένους στους υγιείς καρπούς με την επαφή και μπορεί να προκαλέσει σοβαρές ζημιές. Σε επόμενα στάδια προσβολής είναι δυνατό να αναπτυχθούν διάφορα δευτερογενή παράσιτα (μύκητες, βακτήρια), οπότε η σήψη μεταβάλλεται σε υγρή. Παθογόνο - Συνθήκες ανάπτυξης. Οι ασθένειες λαιμού προκαλούνται από μύκητες εδάφους του γένους Phytophthora. Στην Ελλάδα, τα μηλοειδή προσβάλλονται συνήθως από τον μύκητα Phytophthora cactorum. H πρώϊμη προσβολή στα πυρηνόκαρπα οφείλεται στα είδη P. syringae και P. megasperma, ενώ οι όψιμες προσβολές προκαλούνται από τα είδη P.cactorum και P.citrophora. Tα είδη που προσβαλλουν τα εσπεριδοειδή είναι τα Phytophthora nicotianae var. parasitica και Phytophthora citrophora. Το πρώτο παθογόνο ευνοείται από υψηλές θερμοκρασίες, ενώ ο Phytophthora citrophora σε θερμοκρασίες 20-25 0C. Επίσης, προσβολές (ιδιαίτερα στους καρπούς) είναι δυνατό να προκαλέσουν τα Phytophthora hibernalis και Phytophthora syringae. Είναι παθογόνα εδάφους που επιβιώνουν για πολλά χρόνια με τα σπόριά τους (ωοσπόρια), ακόμα και σε δυσμενείς συνθήκες (π.χ. ξηρασία) ως σαπρόφυτα μέχρι να βρεθούν στις κατάλληλες θερμοκρασίες και προπαντώς σε ελεύθερο νερό, οπότε αποκτούν μολυσματική ικανότητα. Επιπλέον, διαχειμάζουν και σαν μυκήλιο, μέσα στους προσβεβλημένους ιστούς. Η μόλυνση γίνεται από το έδαφος και διευκολύνεται από πληγές που δημιουργούνται στο δέντρο (π.χ. από έντομα, καλλιεργητικά εργαλεία κ.α.). Η εδαφική υγρασία είναι ο κρισιμότερος παράγοντας στην εξέλιξη της ασθένειας. Γι'αυτό το λόγο στα δενδροκομεία παρατηρείται μια σειρά προσβεβλημένων δένδρων κατά μήκος των αρδευτικών καναλιών. Σε εδάφη βαριά, κακώς στραγγιζόμενα, ευνοείται η ανάπτυξη της ασθένειας και μπορεί να πάρει και διαστάσεις επιδημίας. Τέλος, οι διάφορες ποικιλίες δένδρων έχουν διαφορετική ευπάθεια στις προσβολές από Phytophthora. Αντιμετώπιση H αντιμετώπιση της ασθένειας εντοπίζεται κυρίως στην πρόληψη και σε καλλιεγητικά μέτρα: · Χρησιμοποίηση εύρωστου και απολύτως υγιούς πολλαπλασιαστικού υλικού. · Αποφυγή εγκατάστασης των δένδρων σε εδάφη βαριά, συνεκτικά και κακώς στραγγιζόμενα. · Ο εμβολιασμός των δένδρων να γίνεται όσο το δυνατόν ψηλότερα, έτσι ώστε να μην φθάνουν τα μολύσματα (σταγόνες νερού) από το έδαφος στον κορμό. · Χρησιμοποίηση ανθεκτικών υποκειμένων. · Αποφυγή επαφής του κορμού του δένδρου με το νερό του ποτίσματος. · Αποφυγή δημιουργίας πληγών στις ρίζες και το λαιμό των δένδων κατά την εκτέλεση διαφόρων καλλιεργητικών φροντίδων. Σε περίπτωση εμφάνισης της προσβολής, θα πρέπει να εκριζωθούν και να καταστραφούν τα έντονα προσβεβλημένα ή ξερά δένδρα και στην συνέχεια να ακολουθήσει απολύμανση του εδάφους. Επίσης, σε περιοχές που ενδημεί η ασθένεια συνίσταται να γίνεται εφαρμογή (ριζοπότισμα ή επάλειψη κορμού) με κατάλληλα διασυστηματικά μυκητοκτόνα. Δεδομένου ότι η επικίνδυνη περίοδος για προσβολές στους καρπούς είναι από Οκτώβριο έως Ιανουάριο και η ασθένεια ευνοείται με υγρό και βροχερό καιρό, οι ψεκασμοί συστήνονται να γίνονται πριν από την έναρξη των φθινοπωρινών βροχών. Για την πρόληψη της σήψης των καρπών (προσυλλεκτικά και μετασυλλεκτικά) απαιτείται ψεκασμός με κατάλληλο μυκητοκτόνο πριν τη συγκομιδή. Επιπλέον, θα πρέπει να δίδεται ιδιαίτερη προσοχή ώστε οι καρποί να μην ακουμπούν στο έδαφος. |
Ανθράκωση αγγουριού
Ασθένειες / Κηπευτικά
Colletotrichum orbiculare (συν. Colletotrichum lagenarium, συν. Gloeosporium lagenarium) (τελ. μορφή Glomerella lagenarium συν. Glomerella cingulata)
Προσβάλλει όλα τα κολοκυνθοειδή (αγγούρι, πεπόνι, κολοκύθι, καρπούζι) και το ζιζάνιο Xanthium spinosum. Συμπτώματα Στα φύλλα προκαλούνται εκτεταμένες κηλίδες ανοιχτοκαστανές ή γκριζωπές με διάκριτα περιθώρια. Τα φύλλα παραμορφώνονται ενώ τα στελέχη παρουσιάζουν επίσης κηλίδες που εξελίσσονται σε νεκρώσεις και μπορεί να επιφέρουν ξηράνσεις. Στους καρπούς προκαλούνται καστανοί μεταχρωματισμοί σε μορφή μεγάλων κηλίδων, όπου στη συνέχεια οι ιστοί βυθίζονται, συρρικνώνονται και εκεί σχηματίζονται τα ακέρβουλα (καρποφορίες) του μύκητα και από εκεί οι ρόδινες μάζες των κονιδίων. Παθογόνο – Συνθήκες ανάπτυξης Ο μύκητας της ανθράκωσης είναι ο Colletotrichum lagenarium και η τέλεια μορφή του είναι ο Glomerella lagenarium (συν. Glomerella cingulata). Διαχειμάζει στα υπολείματα της καλλιέργειας. Μολύνει κυρίως με τα κονίδια που τρυπούν απευθείας την εφυμενίδα και στέλνουν μυζητήρες στους μεσοκυττάριους χώρους για να τραφούν. Η εξέλιξη της ασθένειας ευνοείται από υψηλές θερμοκρασίες (20-25 oC) και υγρό καιρό. Η τέλεια μορφή του μύκητα σχηματίζεται σπάνια. |
Ασθένειες / Κηπευτικά Βοτρύτης
Botrytis cinerea (τελ. μορφή Botryotinia fuckeliana) συν. Sclerotinia fuckeliana
Sclerotiniaceae, Leotiales, Ασκομύκητες Ο βοτρύτης είναι ευρύτατα διαδεδομένος μύκητας. Προσβάλλει πάρα πολλές καλλιέργειες και αποτελεί σοβαρό πρόβλημα και πραγματική απειλή για την εμπορεύσιμη παραγωγή. Εκτός από τις ποσοτικές απώλειες υποβαθμίζει και την ποιότητα των προϊόντων, ενώ ζημιώνει την παραγωγή και μετασυλλεκτικά κατά την αποθήκευση και την μεταφορά. Αποτελεί πρόβλημα ιδιαίτερα για τις θερμοκηπιακές καλλιέργειες αλλά και για τις υπαίθριες. Συμπτώματα    Προκαλούνται στην αρχή καστανές υδατώδεις εκτεταμένες κηλίδες, που μπορεί να εξελιχθούν σε νεκρώσεις. Χαρακτηριστική είναι η γκρίζα εξάνθιση (χνούδι) του μύκητα στα προσβεβλημένα όργανα. Προσβάλλει όλα τα μέρη των φυτών (φύλλα, στελέχη, άνθη, καρπούς) και σε όλα τα στάδια ανάπτυξής τους. Ο βοτρύτης μπορεί να αναπτυχθεί και σαπροφυτικά σε υπολείμματα της καλλιέργειας και σε νεκρά μέρη των φυτών και από εκεί να μολύνει γειτονικούς υγιείς ιστούς. Παθογόνο – Συνθήκες ανάπτυξης Ο μύκητας είναι περισσότερο γνωστός με την ατελή του μορφή, ως Botrytis cinerea (Αδηλομύκητας) και με την εξάνθιση γκρίζου χρώματος (ασθένεια «τεφρά σήψη»). Σχηματίζει κονιδιοφόρους με μακρύ ποδίσκο και υαλώδη κονίδια σε σχηματισμό βότρυ στις διακλαδώσεις. Στους προσβεβλημένους ιστούς μπορεί να σχηματιστούν επίσης τα μαύρα σκληρώτια του μύκητα. Τα κονίδιά του βλαστάνουν σε μεγάλο εύρος θερμοκρασιών (από 1-30 oC) αν και η ιδανική θερμοκρασία είναι 18 oC. Είναι ξηροσπόρια και μεταφέρονται κυρίως με τον άνεμο. Απελευθερώνονται με έναν υγροσκοπικό μηχανισμό, γι’ αυτό αφθονούν όταν υπάρχουν απότομες μεταβολές της υγρασίας στη διάρκεια της ημέρας. Για την βλάστησή τους όμως είναι απαραίτητη η ύπαρξη σταγόνας νερού ή πολύ υψηλής σχετικής υγρασίας (τουλάχιστον 90%). Σε θερμοκρασίες 15-20 oC και παρουσία νερού ή υψηλής σχετικής υγρασίας (βροχή ή παρατεταμένος υγρός καιρός) η ανάπτυξη του μύκητα είναι πολύ γρήγορη και η μόλυνση ολοκληρώνεται μέσα σε λίγες ώρες. Με την βοήθεια της πλάκας προσκολλήσεως (appressorium) το ράμφος μόλυνσης διαπερνά την εφυμενίδα και την επιδερμίδα των φυτικών κυττάρων. Στην φάση αυτή ο μύκητας παράγει ένζυμα που λύνουν την συνέχεια των φυτικών κυττάρων και διευκολύνουν την διείσδυσή του. Ο μύκητας εισέρχεται και μολύνει επίσης από τα άνθη. Ο βοτρύτης μπορεί να εμφανισθεί δευτερογενώς μετά από προσβολές από έντομα ή από φυσικές ζημιές, π.χ. από χαλάζι, διεισδύοντας από τους ήδη τραυματισμένους ιστούς (οι πληγές των ιστών αποτελούν πύλες εισόδου του βοτρύτη). Η τέλεια μορφή του μύκητα Botryotinia fuckeliana ή Sclerotinia fuckeliana αναπτύσσεται από σκληρώτια που βλαστάνουν υπό ειδικές συνθήκες και σχηματίζουν αποθήκια. Ο μύκητας διαχειμάζει είτε με τη μορφή σκληρωτίων στο έδαφος ή ως σαπροφυτικό μυκήλιο σε νεκρά υπολείμματα καλλιέργειας ή σε διάφορους ξενιστές. Το βασικό μέσο πρόκλησης μολύνσεων είναι τα μακροκονίδια και το μυκήλιο, ενώ δευτερευόντως τα ασκοσπόρια. Τα μακροκονίδια χρειάζονται την παρουσία νερού για να βλαστήσουν και δεν επιζούν για πολύ. Φυτικοί ιστοί υδαρείς, περίσσεια αζωτούχου λίπανσης, υψηλή πυκνότητα φύτευσης και κακός αερισμός της φυτείας ή μέσα στο θερμοκήπιο, είναι παράγοντες που αυξάνουν την ευαισθησία των φυτών και τις προσβολές από τον βοτρύτη. Αντιμετώπιση Ο βοτρύτης (ή σαπίλα) είναι αναμφίβολα πραγματική απειλή για την εμπορεύσιμη παραγωγή, ιδιαίτερα για τις θερμοκηπιακές καλλιέργειες. Αυτό γιατί από τη μία η ασθένεια αναπτύσσεται πολύ γρήγορα και από την άλλη η αντιμετώπισή της δεν είναι εύκολη. Η παραμικρή καθυστέρηση από την έγκαιρη επέμβαση του βοτρύτη, συνήθως έχει δυσανάλογα σοβαρές επιπτώσεις (απώλεια παραγωγής, δυσκολία αντιμετώπισης, περιορισμένη επιτυχία, παραμονή της ασθένειας σε εστίες μέσα στο θερμοκήπιο και επαναμόλυνση, ανάγκη για περισσότερους και συχνότερους ψεκασμούς, υψηλότερο κόστος). Με δυο λόγια ο βοτρύτης, ειδικά μέσα στο θερμοκήπιο, είναι ένα ιδιαίτερο πρόβλημα, στο οποίο επιβάλλεται να δίνουμε ξεχωριστή προσοχή. Γενικά συστήνεται για την ορθολογική αντιμετώπιση του βοτρύτη και πρόληψη εμφάνισης ανθεκτικότητας από τον μύκητα να εναλλάσσονται στους ψεκασμούς μυκητοκτόνα με διαφορετικό τρόπο δράσης και από διαφορετικές ομάδες, να γίνεται καλός ψεκασμός, να εφαρμόζονται οι συνιστώμενες δόσεις και να τηρούνται οι οδηγίες που αναγράφονται στη συσκευασία. |
Κλαδοσπορίωση τομάτας
Ασθένειες / Κηπευτικά
Mycorellosiella fulva, (συν. Fulvia fulva, συν. Cladosporium fulvum)
Η ασθένεια αυτή ευνοείται μέσα στο θερμοκήπιο και μάλιστα τους χειμερινούς μήνες. Συμπτώματα Προσβάλλονται πρώτα τα κατώτερα φύλλα, όπου δημιουργούνται ακανόνιστες χλωρωτικές (κιτρινοπράσινες) κηλίδες. Η καστανή εξάνθιση του μύκητα εμφανίζεται στην κάτω επιφάνεια. Αργότερα οι κηλίδες γίνονται καστανοκίτρινες, επεκτείνονται, τα φύλλα συστρέφονται, μαραίνονται και σε συνθήκες σοβαρής προσβολής πέφτουν. Σπάνια μπορεί να προσβληθούν άνθη ή καρποί τομάτας. Παθογόνο – Συνθήκες ανάπτυξης Η ασθένεια οφείλεται στον Αδηλομύκητα Mycorellosiella fulva. Μολύνει από τα στομάτια των φύλλων και αναπτύσσεται μέσα στους ιστούς, κατά προτίμηση στο σπογγώδες μεσόφυλλο. Τα κονίδια (σπόρια) του μύκητα βλαστάνουν όταν βρεθούν σε επαφή με την φυλλική επιφάνεια. Η μόλυνση και η ανάπτυξη της ασθένειας ευνοείται με υγρασία και σχετικά υψηλές θερμοκρασίες (περ. 20 oC). Στα πρώτα στάδια της προσβολής η ασθένεια δεν γίνεται εύκολα αντιληπτή. |
Εχθροί / Κηπευτικά Αφίδα βαμβακιού
Κατάταξη
Οι αφίδες εγκαθίστανται στην τρυφερή βλάστηση και σχηματίζουν αποικίες. Με ευνοϊκές συνθήκες αναπτύσσουν μεγάλους πληθυσμούς. Στο χωράφι είναι ιδιαίτερα έντονη η εικόνα των βαμβακόφυτων καλυμμένων από τα μελιττώματά τους, που τελικά μπορεί να λερώσουν και τις ίνες του βαμβακιού υποβαθμίζοντας την ποιότητα (κολλώδες βαμβάκι). Στα μελιτώματα των αφίδων μπορεί να ανπτυχθεί καπνιά με συνέπεια το μαύρισμα της κάψας. Εχθρός   
Το ακμαίο έχει μήκος 1-2 χιλ. και χρώμα που ποικίλλει από πράσινο εως πρασινόμαυρο. Στο άκρο της κοιλίας φέρει 2 μαύρα, χοντρά σωληνοειδή εξαρτήματα (σιφώνια). Συνυπάρχουν πτερωτές και άπτερες μορφές. Στις πτερωτές μορφές η κεφαλή και ο θώρακας έχουν μαύρο χρώμα. Οι νύμφες μοιάζουν στην εμφάνιση με τα ακμαία. Παρατηρήσεις Η προσβολή από αφίδες στο βαμβάκι εμφανίζεται συνήθως σε δυο "κύματα": το πρώτο νωρίς στη βλαστική περίοδο, κατά τα πρώτα στάδια ανάπτυξης των φυτών και το δεύτερο το καλοκαίρι (Ιούνιο). Σημειώνεται ότι στο βαμβάκι μπορεί να βρεθούν και άλλα είδη αφίδων, όπως Aphis, craccivora, Myzus persicae, Rhopalosiphum., Macrosiphum euphorbiae. | ||||||||||||
Αφίδες Λαχανικών
Εχθροί / Κηπευτικά
 Aphis gossypii, Aphis fabae, Myzus persicae, Aulacorthum solani, Macrosiphum euphorbiae, Brevicoryne brassicae |
|
Κατάταξη |
Προσβολή στα φυτά
| |||
|
Αφίδες (Ημίπτερα) μυζητικά, φορείς ιώσεων |
ρίζα
|
στέλεχος
x
|
φύλλο
x
|
καρπός
|
Βρίσκονται συνήθως στην κάτω επιφάνεια του φύλλου, όπου σχηματίζουν αποικίες. Χαρακτηριστικό είναι η παραγωγή μελιττώματος. Σε σοβαρές προσβολές τα φύλλα καρουλιάζουν και μεταχρωματίζονται. Εκτός από την απομύζηση χυμών οι αφίδες μπορεί να μεταφέρουν ιώσεις (π.χ. ιός Υ, μωσαϊκό αγγουριού CMV, ασπερμία τομάτας, μωσαϊκό καρπουζιού, ίκτερος κολοκυνθοειδών), οπότε σε αυτή την περίπτωση παρουσιάζονται τα αντίστοιχα συμπτώματα.
Εχθρός
Τα ακμαία έχουν μήκος 1-4 χιλ. και ο χρωματισμός τους διαφέρει ανάλογα με το είδος: πράσινο, κίτρινο, κοκκινωπό, καστανό, καστανόμαυρο, γκριζοπράσινο.
Συνυπάρχουν πτερωτές και άπτερες μορφές.
Οι νύμφες μοιάζουν στην εμφάνιση με τα ακμαί
Γρυλλοτάλπα ή Κρεμμυδοφάγος ή Κολοκυθοκόφτης ή Πρασάγγουρας
Εχθροί / Κηπευτικά
Στο χωράφι παρουσιάζονται "κενά" φυτών. Εχθρός   Τα ακμαία έχουν μήκος περίπου 45-50 χιλ., καστανό χρωματισμό και φέρουν λεπτές τρίχες. Τα πρόσθια πόδια, που είναι προσαρμοσμένα για να σκάβουν, μοιάζουν με φτυάρια. Οι νεαρές νύμφες έχουν χρώμα υπόλευκο και στην κατασκευή τους μοιάζουν με μυρμήγκια. Αντίθετα οι νύμφες μεγαλύτερης ηλικίας μοιάζουν περισσότερο με το ακμαίο έντομο. Παρατηρήσεις Το έντομο ζει κυρίως κάτω από το έδαφος και απαντάται κυρίως σε θερμά, υγρά εδάφη, πλούσια σε οργανική ουσία. Χαρακτηριστικό του είναι οι στοές, που σκάβει σε μικρό βάθος κάτω από την επιφάνεια του εδάφους, που έχουν πλάτος όσο το πάχος ενός δακτύλου. | |||||||||
Εχθροί / Κηπευτικά Δορυφόρος
Τα ακμαία και οι προνύμφες προκαλούν φαγώματα στα φύλλα. Σε σοβαρή προσβολή το φύλλο εξαφανίζεται και μένουν στο φυτό μόνο τα νεύρα και τα στελέχη. Χαρακτηριστικό του εντόμου είναι τα πορτοκαλόχρωμα αυγά του, που τα τοποθετεί σε ομάδες των 10-30 στην κάτω επιφάνεια του φύλλου. Εχθρός    Οι προνύμφες φθάνουν μήκος μέχρι 15 χιλ., έχουν χρώμα κοκκινωπό και φέρουν μια σειρά μαύρων στιγμάτων σε κάθε πλευρά τους. Η κοιλία είναι έντονα κυρτωμένη και παχειά, αλλά λεπτύνεται στο άκρο της. Τα ακμαία (σκαθάρια) έχουν μήκος 10 χιλ. και φέρουν κίτρινα έλυτρα με μαύρες ραβδώσεις. Παρατηρήσεις Η εμφάνιση του εντόμου ευνοείται από ζεστό, ξηρό καιρό. Είναι αδηφάγο και μπορεί να ελαττώσει τόσο τη φυλλική επιφάνεια του φυτού, ώστε να επηρεαστεί σοβαρά η απόδοση σε πατάτες. | |||||||||||
Κάμπιες Λεπιδοπτέρων
Εχθροί / Κηπευτικά
Οι προνύμφες (κάμπιες) κατατρώγουν τα φύλλα. Εχθρός Πιερίδα   Το ακμαίο (πεταλούδα) έχει άνοιγμα πτερύγων 40-60 χιλ. Οι πρόσθιες πτέρυγες είναι λευκές με γκριζωπή την επάνω γωνία. Τα θηλυκά φέρουν επιπλέον δυο μαύρες στρογγυλές κηλίδες. Οι οπίσθιες πτέρυγες είναι επίσης λευκές με μια μόνο μικρή μαύρη κηλίδα κοντά στην επάνω γωνία. Η προνύμφη (κάμπια) φθάνει μήκος 40-45 χιλ. Το σώμα της έχει χρώμα πράσινο και φέρει κατά μήκος 3 κίτρινες γραμμές, πολυάριθμες τρίχες και μικρές μαύρες κηλίδες. Η κεφαλή και η θωρακική πλάκα είναι μαύρες. Τα αυγά, που τοποθετούνται στα φύλλα σε δέσμες είναι χαρακτηριστικά κωνικά, κίτρινα, με πλευρές που προεξέχουν. Μαμέστρα Το ακμαίο έχει άνοιγμα πτερύγων 40-45 χιλ. Οι πρόσθιες πτέρυγες είναι καστανόχρωμες και φέρουν εγκάρσιες ζικ-ζακ ταινίες σκουρότερες και ανοιχτόχρωμες εναλλάξ. Η προνύμφη (κάμπια) φθάνει μήκος 40-45 χιλ. και έχει χρώμα πρασινωπό. Η κεφαλή και ο προθώρακας έχουν σκούρο χρώμα. Πλευρικά φέρει μια ανοιχτόχρωμη ταινία και μια διακεκομμένη καστανή ταινία μέσα σε κιτρινωπό πλαίσιο. Πλουτέλλα Το ακμαίο έχει άνοιγμα πτερύγων 15 χιλ. και πρόσθιες πτέρυγες καστανοκίτρινες. Η προνύμφη (κάμπια) φθάνει μήκος 10-15 χιλ. Το σώμα της έχει χρώμα πρασινωπό, η κεφαλή είναι καστανόμαυρη και στον προθώρακα φέρει μαύρα στίγματα. Τριχοπλούσια Το ακμαίο έχει άνοιγμα πτερύγων 40-45 χιλ. και πρόσθιες πτέρυγες καστανόχρωμες. Η προνύμφη (κάμπια) φθάνει 40-45 χιλ. και έχει χρώμα ανοιχτοπράσινο. Φέρει μόνο δυο ζεύγη κοιλιακών ποδών και ένα ζέυγος εδρικών. Παρατηρήσεις Τα Λεπιδόπτερα αυτά προκαλούν περιστασιακά σοβαρές ζημιές. | |||||||||||
Κοινός θρίπας (καπνού)
 Ζημιά
Τα προσβεβλημένα μέρη παίρνουν ασημί χρώμα. Ο θρίπας του καπνού προσβάλλει γενικά τα πράσινα τμήματα του φυτού, κυρίως τα φύλλα και σε μεγάλους πληθυσμούς και τους νεαρούς πράσινους καρπούς. Εχθρός Το ακμαίο έχει μήκος 0,8 χιλ. και χρώμα κιτρινοκάστανο. Οι πτέρυγες είναι στενές, γκριζοκίτρινες, με μακρούς κροσσούς. Οι νύμφες μοιάζουν στην εμφάνιση με τα ακμαία και έχουν χρώμα λευκοκίτρινο. | |||||||||||||
Εχθροί / Κηπευτικά Κοινός Τετράνυχος (κίτρινος)
Στην επάνω επιφάνεια των φύλλων παρουσιάζεται χλώρωση κατά κηλίδες, ενώ στην κάτω επιφάνεια διακρίνονται οι θέσεις διατροφής των αποικιών τους (ασημόχρωμες και ελαφρά βυθισμένες) και με τη χρήση μεγεθυντικού φακού οι τετράνυχοι. Σημάδι της προσβολής είναι και οι μετάξινοι αραχνοειδείς ιστοί στα προσβεβλημένα μέρη. Σε έντονη προσβολή τα φύλλα καρουλιάζουν, ξηραίνονται και πέφτουν. Μπορεί να προσβληθούν επίσης τα στελέχη, τα άνθη και οι καρποί. Στους καρπούς των εσπεριδοειδών παρατηρούνται σκουρόχρωμες κηλίδες, οι οποίες επεκτείνονται και καταλαμβάνουν σημαντικό τμήμα της επιφάνειας. Το αποτέλεσμα είναι να υποβαθμίζεται η εμπορική τους αξία. Στο βαμβάκι μυζούν τους φυτικούς χυμούς από τα φύλλα και εξασθενούν τα φυτά. Τα φύλλα εμφανίζουν στην επάνω επιφάνεια κοκκινοκάστανες κηλίδες. Σε έντονες προσβολές μειώνουν την παραγωγή και υποβαθμίζουν την ποιότητα του βαμβακιού. Στο αμπέλι, οι προσβολές από τον κοινό τετράνυχο εμφανίζονται από το καλοκαίρι μέχρι και το Σεπτέμβριο. Προσβάλλει τα φύλλα, τα οποία γίνονται καστανωπά και αποξηραίνονται. Δημιουργεί ιστό που μπορεί να καλύψει την κάτω επιφάνεια του φύλλου ή και ολόκληρη την κορυφή του βλαστού. Σε έντονη προσβολή μπορεί να προκαλέσει φυλλόπτωση με αποτέλεσμα την ολοκληρωτική απώλεια της παραγωγής. Σε ελαφριά προσβολή είναι δυνατό να προκληθεί μείωση στην ανάπτυξη των βλαστών και μη ικανοποιητική ωρίμανση των σταφυλιών και αργότερα του ξύλου. Εχθρός    Το ακμαίο θηλυκό έχει μήκος 0,5 χιλ., σχήμα ωοειδές και χρώμα που ποικίλλει από ανοιχτοκίτρινο εως πρασινοκίτρινο. Πλευρικά φέρει από μια σκούρα εκτεταμένη κηλίδα. Φέρει 4 ζεύγη ποδών. Τα θηλυκά άτομα του φθινοπώρου, που θα διαχειμάσουν, έχουν χρώμα πορτοκαλοκόκκινο. Οι νύμφες μοιάζουν στην εμφάνιση με τα ακμαία. Η προνύμφη όμως φέρει 3 ζεύγη ποδών. Τα ωά είναι σφαιρικά, λεία και μοιάζουν με μικρά μαργαριτάρια. Κοντά στην εκκόλαψη παίρνουν κοκκινωπό χρώμα. Διαχειμάζει σε προστατευμένες θέσεις, όπως κάτω από τον ξηρό φλοιό των πρέμνων, γύρω από το λαιμό, πάνω σε διάφορα ποώδη φυτά. Την άνοιξη δραστηριοποιείται και μετακινείται σε ποώδη φυτά (συνήθως ζιζάνια) όπου και πολλαπλασιάζεται. Στο στάδιο αυτό από κοκκινωπό γίνεται κιτρινοπράσινο. Αναπτύσσει πολλές γενεές κυρίως το καλοκαίρι, με ξηρό και θερμό καιρό (1 γενεά κάθε 10-12 ημέρες σε θερμοκρασία 25-30οC). Παρατηρήσεις Οι τετράνυχοι ευνοούνται από ξηρό και ζεστό καιρό. Μπορούν ταχύτατα να αναπτύξουν μεγάλους πληθυσμούς και να προκαλέσουν σοβαρές ζημιές. Η αντιμετώπισή τους πρέπει να γίνεται έγκαιρα, σε χαμηλό επίπεδο πληθυσμού. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί με προσεκτικό και συστηματικό έλεγχο της καλλιέργειας. | |||||||||||
Δυο νέα παιδιά σπάνε το καρτέλ στα τσουβαλιά για Πατάτες ……
Πληροφορίες
Είναι δυο νέα παιδιά με τολμηρό βήμα να σπάνε τα καρτέλ στα τσουβαλάκια για τα αγροτικά προϊόντα
Ονομάζονται Λευτέρης και Κώστας κατάγονται από το νόμο Δράμας και είναι φίλοι από τα παιδικά χρόνια …
Ερώτηση « τι σας έκανε και ασχοληθήκατε με τα τσουβαλάκια ..
Απάντηση η απάντηση μας
είναι ότι καταγόμαστε από το κάτω Νευροκόπι
και οι γονείς μου ασχάλλουνε χρόνια με της πατάτες .. ένα από προβλήματα που είχαμε
είναι ότι τα τσουβαλάκια ήταν πανάκριβα … 100 τεμάχια το κόστος τους ήταν από 12-16 ευρώ το δέμα φανταστείτε
ποσά χρήματα θα χρειαζόταν σε μεγάλες ποσότητες ένας παραγωγός… Αποφασίσαμε να ψάξουμε
το θέμα πιο βαθιά και να καταλούμε ότι στο προϊόν υπάρχει καρτέλ από μια εταιρία
στην Ελλάδα . Στην περιοχή της Δράμας ο και ιδιαίτερα στο λεκανοπέδιο του πετροκοπιού
υπάρχει μεγάλη εκμετάλλευση από 2 έμπορους
, όπου όλος τυχαία έχουν της ίδιες τιμές από 0,12-0,16 λεπτά το τεμάχιο
.
Αν πατέ στο σε όλοι την Μακεδονία οι τιμές είναι ίδιες γιατί
μόνο μια εταιρία της προμηθεύει με τσουβαλάκια
.
Εμείς ξεκινήσαμε δήλα δήλα με το πρώτο προϊόν που είναι τα τσουβαλιά
33χ50 με χωρητικότητα 10 κιλά πατάτες και αντίστοιχα 5 κιλά κρεμμύδια- σκόρδα .
Τα νέα δυο μας προϊόντα είναι τσουβαλάκια για πατάτες 5 κιλών
και 10
Η τιμή από τα τσουβαλάκια είναι 0,09 το τεμάχιο με το Φ.Π.Α
http://tsoubalakia.blogspot.gr/ 
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)