Ακάρεα - Νηματώδεις σκώληκες

Ακάρεα και νηματώδεις σκώληκες των καλλωπιστικών φυτών

Παραμόρφωση καρπού λεμονιού (Άκαρι: Eriophyes sheldoni, Eriophyidae) Τα ακάρεα είναι ζωικοί οργανισμοί που μοιάζουν με μικρές αράχνες. Ταξινομούνται στα αρθρόποδα. Έχουν πολύ μικρό μέγεθος και συνήθως δεν γίνονται αντιληπτά με γυμνό μάτι, εκτός εάν έχουν αναπτυχθεί σε πολύ μεγάλους πληθυσμούς. Έχουν 4 ζεύγη ποδιών (όπως και οι αράχνες), σε αντίθεση με τα έντομα που έχουν 3 ζεύγη ποδιών. Προσβολή των καλλωπιστικών φυτών από ακάρεα Τα φυτοπαρασιτικά ακάρεα προκαλούν εξασθένηση του φυτού προσβάλλοντας κυρίως τα φύλλα και μυζώντας τους φυτικούς χυμούς, ενώ παράλληλα μολύνουν με τα πολλά αποχωρήματα και εκδύματα τους. Χαρακτηριστικά ακάρεα των καλλωπιστικών και λαχανοκομικών φυτών είναι οι τετράνυχοι, κυρίως ο Tetranychus urticae. Υπάρχουν ακάρεα που προσβάλλουν τους καρπούς προκαλώντας συνήθως εσχαρώσεις μέχρι και παραμορφώσεις, όπως το παραμορφωτικό άκαρι των εσπεριδοειδών  Εκτός από τα φυτοπαρασιτικά ακάρεα υπάρχουν και διάφορα είδη που δρουν ως αρπακτικά φυτοπαρασιτικών ακαρέων, αλλά και εντόμων, μειώνοντας, σε αρκετές περιπτώσεις, κατά πολύ τους πληθυσμούς των εχθρών των φυτών. Νηματώδεις σκώληκες Οι νηματώδης σκώληκες είναι πολύ μικροί ζωικοί οργανισμοί που ζούν και αναπτύσσονται στο έδαφος, σε φυτικά υπολείμματα, στις ρίζες ή στο λαιμό των φυτών. Οι νηματώδης σκώληκες για να κινηθούν και να προσβάλλουν χρειάζονται υγρά εδάφη. Υπάρχουν νηματώδης που προσβάλλουν ρίζες, υπόγεια αποθησαυριστικά όργανα  (κονδύλους, βολβούς), οφθαλμούς, βλαστούς, κορμούς και φύλλα. Επιπλέον, μια μεγάλη ομάδα νηματωδών σκωλήκων είναι φορείς ιώσεων. Οι νηματώδης φαίνεται ότι συνεργάζονται με διάφορα παθογόνα όπως βακτήρια και μύκητες με σκοπό να αυξήσουν τις πιθανότητες της προσβολής τους.

Ποια έντομα είναι εχθροί των φυτών και πώς θα τα αντιμετωπίσετε. (Από τον Μιχάλη Πολίτη)

Δυστυχώς είναι μια πραγματικότητα της ζωής ότι αν διατηρείτε στο σπίτι σας φυτά, υπάρχει πάντα η πιθανότητα να υποστούν ζημίες από βλαβερούς επιδρομείς της τάξης των εντόμων. Παίρνοντας μερικές απλές προφυλάξεις μπορείτε θεωρητικά να περιορίσετε τις ευκαιρίες που έχουν αυτά τα έντομα να επιτεθούν στα φυτά σας.

 

• Χρησιμοποιείτε πάντα καθαρά δοχεία και φυτευτικά εργαλεία.
  
• Χρησιμοποιείτε πάντα απολυμασμένο χώμα. Αν χρησιμοποιήσετε χώμα κήπου πιθανόν να έχετε καταστροφικά αποτελέσματα.
  
• Απομονώστε κάθε καινούριο φυτό που φέρνετε στο σπίτι σας για ένα μήνα τουλάχιστο και ελέγχετέ το συχνά για σημάδια από έντομα ή ασθένειες. Την ίδια τακτική ακολουθήστε και για φυτά που είχατε αφήσει έξω κατά την διάρκεια του καλοκαιριού.
  
• Αφαιρείτε έγκαιρα τα μαραμένα λουλούδια και φύλλα από τα φυτά σας.
  
• Πλένετε τακτικά τα φυτά σας. Χρησιμοποιείτε ένα μαλακό πανί και χλιαρό σαπουνόνερο.
  
• Εξετάζετε τακτικά τα φυτά σας και μην περιμένετε να πάρουν άσχημη όψη. Χρησιμοποιείτε ένα μεγεθυντικό φακό για να εντοπίζετε μικροσκοπικά έντομα και ακάρεα.
  
• Τακτική λίπανση, φροντίδα και αερισμός κάνουν ένα φυτό πιο υγιές και πιο ανθεκτικό σε προβλήματα εντόμων.
  

Θα ήταν αδύνατο για μένα και ίσως αδιάφορο για σας να παρουσιάσω εδώ κάθε έντομο που είναι πιθανόν βλαβερό για τα φυτά σας. Θα περιοριστούμε στα πιο γνωστά και συνηθισμένα. Τα βλαβερά έντομα που αναφέρονται συνήθως είναι οι αφίδες (ψείρες), ο τετράνυχος, ο ψευδόκοκκος, τα κοκκοειδή, ο αλευρώδης (άσπρη μύγα), ο θρίπας και διάφορα έντομα εδάφους. Αν το πρόβλημα εντοπιστεί αρκετά νωρίς, μπορείτε να φροντίσετε τα φυτά σας χωρίς την χρήση εντομοκτόνων και αυτό είναι χωρίς συζήτηση ο καλύτερος τρόπος αντιμετώπισης. Σε περίπτωση που η χρήση εντομοκτόνων κρίνεται απαραίτητη δεν χρειάζεται νομίζω να τονίσουμε ότι πρέπει να διαβάζετε προσεκτικά τις οδηγίες και τις προειδοποιήσεις που αναγράφουν οι κατασκευαστές στις ετικέτες τέτοιων παρασκευασμάτων. Ειδικά το σημείο που λέει ότι ότι πρέπει να τα χρησιμοποιούμε σε εξωτερικούς χώρους σε καλά αεριζόμενες περιοχές. Μερικά φυτοφάρμακα για την καταπολέμηση εντόμων στην πραγματικότητα καταστρέφουν και μερικά φυτά. Σιγουρευτείτε ότι χρησιμοποιείτε το κατάλληλο προϊόν για το κάθε έντομο. Μην ψεκάσετε μόνο μία φορά και τα παρατήσετε, ελέγξετε τα φυτά σας κάθε εβδομάδα για δείγματα επιστροφής των εντόμων. Ένα παρασιτοκτόνο δεν σκοτώνει συνήθως όλα τα έντομα και οι επαναληπτικές χρήσεις είναι συνήθως απαραίτητες. Όταν χρησιμοποιηθούν κατάλληλα, τα περισσότερα παρασιτοκτόνα είναι δοκιμασμένα και ασφαλή στην χρήση. Πάντως, αν δεν είναι απαραίτητη η χρήση χημικών τότε μην τα χρησιμοποιήσετε. Τα παρασιτοκτόνα που αναφέρονται παρακάτω σαν φάρμακα, χρησιμοποιούνται εδώ και πολλά χρόνια και έχουν συνδέσει το όνομα τους με την προστασία της παραγωγής φυτών σε φυτώρια και θερμοκήπια. Σίγουρα τα νεότερα προϊόντα της βιομηχανίας φυτοφαρμάκων θα έχουν καλύτερα αποτελέσματα αλλά προτιμώ να μην αναφερθώ περισσότερο σ' αυτό το θέμα. Ωστόσο πριν χρησιμοποιήσετε οποιοδήποτε παρασκεύασμα ζητήστε την βοήθεια ενός ειδικού από το κατάστημα που θα το αγοράσετε.

Αφίδες (Ψείρες-Μελίγκρα). Οι αφίδες είναι συνηθισμένο έντομο στα φυτά του σπιτιού μας αλλά ευτυχώς καταπολεμούνται εύκολα.  Οι αφίδες απομυζούν τους χυμούς από τα φυτά και μπορούν να προξενήσουν μαρασμό και καθυστέρηση της ανάπτυξης. Οι αφίδες υπάρχουν σε πάρα πολλά χρώματα και εμφανίζονται πάνω στα νεαρά βλαστάρια και στην κάτω επιφάνεια των φύλλων, συνήθως κατά ομάδες. Η μεγάλη προσβολή καλύπτει τα φυτά με ένα κολλώδες στρώμα. Αν δεν σας ενοχλεί να έχετε πασχαλίτσες στο σπίτι σας τότε αυτές μπορούν να εξαφανίσουν τις αφίδες για λογαριασμό σας. Οι αφίδες μπορούν επίσης να καταπολεμηθούν με μαλάθειο, διαζινόν και διασυστηματικά παρασιτοκτόνα.

Τετράνυχοι (Ακάρεα). Οι τετράνυχοι στην πραγματικότητα δεν είναι έντομα και ανήκουν σε άλλη κατηγορία αρθρόποδων τα ακάρεα (αραχνοειδή). Τους τετράνυχους είναι σχεδόν αδύνατο να τους δείτε με γυμνό μάτι. Είναι υπερβολικά μικροσκοπικοί και χρειάζεται μεγεθυντικός φακός για να τους διακρίνουμε. Συνήθως επιτίθενται σε τρυφερά φύλλα και μπουμπούκια. Τα φυτά που έχουν προσβληθεί από τετράνυχο χάνουν το πράσινο χρώμα τους και εμφανίζονται με μια μπρούτζινη ή ξεπλυμένη όψη. Σε αρκετές περιπτώσεις, οι τετράνυχοι σχηματίζουν έναν αραχνοειδή ιστό καλύπτοντας την κάτω επιφάνεια των φύλλων. Όταν ένα φυτό προσβληθεί από τετράνυχο είναι πολύ δύσκολο να καταπολεμηθεί η ασθένεια και πολλές φορές αδύνατο. Απομονώστε αμέσως το φυτό και ψεκάστε το με ένα παρασιτοκτόνο διάλυμα. Τα διασυστηματικά εντομοκτόνα είναι μερικές φορές αποτελεσματικά αν οι ψεκασμοί είναι συχνοί. Έχετε υπόψη σας ότι οι τετράνυχοι ΔΕΝ είναι έντομα, έτσι τα εντομοκτόνα μπορεί τελικά να μην έχουν κανένα αποτέλεσμα γι' αυτό φροντίστε το προϊόν που θα χρησιμοποιήσετε να είναι δραστικό κατά των τετρανύχων και των ακάρεων. Φυσικά υπάρχουν και ειδικά ακαραιοκτόνα. Πάντως όποιο προϊόν και αν χρησιμοποιήσετε, ακολουθήστε πιστά τις οδηγίες του κατασκευαστή.

Ψεδόκοκκος (Βαμβακάδα). Οι ψευδόκοκκοι μοιάζουν με μικροσκοπικές τουφίτσες από βαμβάκι και για αυτό συχνά δεν καταλαβαίνουμε ότι στην πραγματικότητα πρόκειται για ασθένεια. Συνήθως βρίσκονται στην κάτω επιφάνεια των φύλλων ή σε κλαδιά  στα σημεία που ενώνονται με τους μίσχους. Τα λευκό κερώδες κέλυφός τους, προστατεύει τα έντομα από τους ψεκασμούς κάνοντας την καταπολέμησή τους δυσκολότερη. Σκουπίζοντας κάθε έντομο με ένα βουρτσάκι ή ένα κομμάτι βαμβάκι βουτηγμένο σε οινόπνευμα θα τα εξουδετερώσετε, αλλά επειδή συνήθως τα ανήλικά τους είναι πολύ μικρά και πολύ καλυμμένα είναι πιθανόν να επανεμφανιστούν. Γι' αυτό να επιθεωρείτε τα φυτά σας τακτικά. Τα διασυστηματικά εντομοκτόνα είναι αποτελεσματικά. Το διαζινόν έχει αποτελέσματα όσο οι ψευδόκοκκοι είναι εντελώς υγροί.

Αλευρώδης (Άσπρη μύγα). Τα ενήλικα του αλευρώδη είναι μικρά λευκά μυγάκια. Αυτό κάνει την καταπολέμησή τους δύσκολη γιατί μπορούν να μετακινηθούν πετώντας όσο εσείς θα ψεκάζετε τα φυτά σας. Στο πρώιμό τους στάδιο τα έντομα του αλευρώδη μοιάζουν με κοκκοειδή και δεν μπορούν να κινηθούν, έτσι αυτό το στάδιο είναι κατάλληλο για να τα αντιμετωπίσετε. Ψεκάστε τα εβδομαδιαία με παρασιτοκτόνο διάλυμα. Το μαλάθειο και το διαζινόν είναι αποτελεσματικά.

Κοκκοειδή. Τα κοκκοειδή συχνά εμφανίζονται σε μεγάλους αριθμούς γιατί περνούν απαρατήρητα. Αυτά τα έντομα έχουν οβάλ σχήμα, μήκος 3mm περίπου και μοιάζουν με μικρά καφέ λέπια. Το κέλυφός τους τα προστατεύει από τα εντομοκτόνα και αυτό κάνει την καταπολέμησή τους πιο δύσκολη. Τα κοκκοειδή συνήθως εμφανίζονται πάνω στα κλαδιά και στην κάτω επιφάνεια των φύλλων αλλά μπορεί να τα δείτε και στο πάνω μέρος ενός φύλλου. Οι μικρές προσβολές μπορούν να καταπολεμηθούν σκουπίζοντας κάθε έντομο ξεχωριστά με ένα κομμάτι βαμβάκι βουτηγμένο σε οινόπνευμα. Τα κοκκοειδή απομυζούν τους χυμούς των φυτών σας και τα μαραίνουν. Επίσης εκκρίνουν ένα κολλώδες επίστρωμα που προσελκύει τα μυρμήγκια και άλλα παρασιτικά έντομα. Αν είναι απαραίτητο ψεκάστε με μαλάθειο όταν εμφανιστούν.

Έντομα εδάφους. Τα έντομα εδάφους τα εντοπίζουμε συνήθως όταν βγαίνουν στη επιφάνεια κατά την διάρκεια του ποτίσματος. Τα ενήλικα και οι νύμφες από διάφορα έντομα μπορεί να πετούν ή να σέρνονται γύρω από την επιφάνεια του εδάφους. Στις περισσότερες περιπτώσεις δεν προξενούν πραγματική βλάβη στα φυτά. όταν όμως εμφανίζονται σε μεγάλους πληθυσμούς μπορούν να προξενήσουν μαρασμό και φτωχή ανάπτυξη του φυτού επειδή ροκανίζουν τα μικρά ριζίδια από τα οποία τρέφεται. Μουσκεύοντας το έδαφος με παρασιτοκτόνο διάλυμα, συνήθως το πρόβλημα λύνεται. Τα διασυστηματικά παρασιτοκτόνα έχουν καλά αποτελέσματα. 

Μυρμήγκια. Οι ζημίες που προκαλούνται από τα μυρμήγκια είναι συνήθως έμμεσες και στην πραγματικότητα οφείλονται στις αφίδες, στους ψευδόκοκκους η και σε άλλα έντομα των οποίων τις εκκρίσεις τα μυρμήγκια τις χρησιμοποιούν για τροφή. Ωστόσο μπορούν να προξενήσουν ζημίες στο ριζικό σύστημα του φυτού καθώς σκάβουν για να φτιάξουν την φωλιά τους. Μουσκεύοντας το έδαφος με παρασιτοκτόνο διάλυμα, συνήθως το πρόβλημα λύνεται. Τα διασυστηματικά παρασιτοκτόνα όπως το μαλάθειο και το διαζινόν έχουν καλά αποτελέσματα. 

Θρίπας. Οι θρίπες είναι μικροσκοπικοί και δύσκολα διακρίνονται. Έχουν ανοικτό καφέ χρώμα και λεπτό σχήμα. Όταν τα έντομα του θρίπα είναι ενήλικα μπορούν να πετάξουν σε άλλο φυτό αν διαταραχθούν. Γρατζουνούν κυριολεκτικά τα φύλλα για να αντλήσουν τους χυμούς του φυτού αφήνοντας τα φύλλα κατεστραμμένα και με ευδιάκριτες χαρακιές. Ψεκάζοντας με παρασιτοκτόνο διάλυμα, συνήθως το πρόβλημα λύνεται. Ψεκάζοντας με μαλάθειο ή διαζινόν έχουμε καλά αποτελέσματα όπως και αν χρησιμοποιήσουμε διασυστηματικά εντομοκτόνα.

Εχθροί / Τομάτα Αλευρώδης

Εχθροί / Τομάτα (Θ)

Αλευρώδης Bemisia tabaci Προσβάλλει τον καπνό, το βαμβάκι και άλλα καλλιεργούμενα και αυτοφυή φυτά. Κατάταξη Προσβολή στα φυτά Ημίπτερα μυζητικά ρίζα φυτάριο φύλλο x Ζημιά Η απομύζηση φυτικών χυμών κάνει τα φύλλα εύθραυστα και υποβαθμίζει την ποιότητά τους. Επιπλέον τα κολλώδη εκκρίματα του εντόμου λερώνουν τα φύλλα. Εχθρός Το ακμαίο μοιάζει με μικρή λευκή μύγα. 'Εχει μήκος περίπου 1 χιλ., χρώμα σώματος κιτρινωπό και μαύρους οφθαλμούς. Οι πτέρυγες είναιδιαφανείς και καλύπτονται από λευκή κηρώδη ουσία, που εκκρίνεταιαπό αδένες και από όπου πήρε το έντομο το όνομά του. Οι νεαρές νύμφες έχουν ελλειπτικό σχήμα, χρώμα διαφανές-υποκίτρινο και διαθέτουν πόδια. Οι νύμφες 2ου-4ου σταδίου αποκτούν χρώμαυποκίτρινο-κίτρινο και δεν έχουν πόδια (ακίνητες). ΦΑΡΜΑΚΟ OBERN 240 SC

Αντιμετώπιση ζιζανίων στην βιολογική καλλιέργεια

Η γενικότερη προσέγγιση του προβλήματος των ζιζανίων στη βιολογική γεωργία δε θέλει να τα βλέπει σαν εχθρούς. Ο κύριος στόχος της βιολογικής διαχείρισης ζιζανίων είναι να μεταφέρουμε τα ζιζάνια σ’ ένα επίπεδο όπου δεν θα δημιουργούν ανταγωνισμό. Ο έλεγχος τους στη Βιολογική γεωργία επιτυγχάνεται με πολλούς τρόπους.

• ΠΡΟΛΗΠΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ

Τα κυριότερα προληπτικά μέτρα που λαμβάνονται για την αντιμετώπιση των διαφόρων ζιζανίων είναι η χρησιμοποίηση σπόρου σποράς, κοπριάς και κάθε άλλου υλικού απαλλαγμένου από σπόρους ή όργανα αγενούς αναπαραγωγής των ζιζανίων και ο επιμελής καθαρισμός των μηχανημάτων που χρησιμοποιήθηκαν σε μολυσμένες από ζιζάνια περιοχές πριν από τη χρησιμοποίησή τους σε μη μολυσμένες περιοχές.

• ΒΟΤΑΝΙΣΜΑ

Είναι η αρχαιότερη αλλά και η απλούστερη μέθοδος καταπολέμησης των ζιζανίων. Η μέθοδος αυτή, η οποία συνίσταται στην αφαίρεση των ζιζανίων με το χέρι, τείνει να εγκαταλειφθεί επειδή είναι επίπονος, χρονοβόρος και χαρακτηρίζεται από το υψηλό κόστος και την αδυναμία εφαρμογής σε μη γραμμικές καλλιέργειες.

• ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΦΥΣΙΚΩΝ ΕΚΧΥΛΙΣΜΑΤΩΝ
  

Διάλυμα σαπουνιού με οινόπνευμα
Για την παρασκευή ενός λίτρου διαλύματος, διαλύουμε 20 γραμμάρια πράσινο σαπούνι (4 κουταλάκια γλυκού) σε λίγο ζεστό νερό και αφού συμπληρώσουμε την υπόλοιπη ποσότητα του νερού (μέχρι να γίνει ένα λίτρο) προσθέτουμε 10 γραμμάρια φωτιστικό οινόπνευμα (2 κουταλάκια γλυκού). Ψεκάζοντας με το διάλυμα, μπορούμε να περιορίσουμε τις προσβολές -εφόσον βρίσκονται στα πρώτα στάδια- από μελίγκρες, αλευρώδεις, ακάρεα (τετράνυχοι) και από άλλα έντομα που απομυζούν τους χυμούς των φυτών μας. Είναι το μοναδικό σκεύασμα, που θα το βρούμε και στην αγορά, με άδεια κυκλοφορίας. Η δραστική ουσία είναι άλατα λιπαρών οξέων καλίου και τα εμπορικά σκευάσματα που κυκλοφορούν είναι Acaridoil, Duxon, Savona.
Παρασκεύασμα πρόπολης
Η πρόπολη είναι το τελικό προϊόν της επεξεργασίας των ρητινών που συλλέγονται από τις μέλισσες από διάφορες φυτικές πηγές (πεύκα, ιτιές, οξιές, λεύκες, βελανιδιές κ.λπ.). Εχει χρώμα σκούρο καφέ, υφή κολλώδη σε θερμοκρασία άνω των 25° C και άρωμα που θυμίζει βανίλια και μέλι. Οι μέλισσες χρησιμοποιούν την πρόπολη ως δομικό και απολυμαντικό υλικό, καθώς επίσης και για να βαλσαμώσουν τους εισβολείς της κυψέλης. Τα παρασκευάσματά της μπορούν να βοηθήσουν στην προστασία από μυκητολογικά και βακτηριολογικά προβλήματα σε πλήθος καλλιεργειών. Βοηθάει, επίσης, στην επούλωση των πληγών του κλαδέματος και των φυσικών καταστροφών (όπως χαλάζι, παγετός κ.λπ.). Μπορούμε να την προμηθευτούμε από κάποιο μελισσοκόμο και να παρασκευάσουμε τα δικά μας διαλύματα. Βάζουμε την αναγκαία ποσότητα πρόπολης στην κατάψυξη και αφού ξεραθεί τελείως, την τρίβουμε με έναν απλό τρίφτη ώστε να γίνει όσο πιο ψιλή γίνεται. Στη συνέχεια, διαλύουμε 150 γρ. πρόπολη, σε 1 λίτρο νερό προσθέτοντας 1 γρ. λεκιθίνη σόγιας ως βοηθητικό της διάλυσης και σε ένα άλλο μπουκάλι, 300 γρ. πρόπολη σε 900 γρ. φωτιστικό οινόπνευμα, προσθέτοντας και πάλι 1 γρ. λεκιθίνη. Τα διαλύματα παραμένουν για 20 ημέρες στα μπουκάλια και κάθε 2 μέρες τα αναδεύουμε ώστε να διαλυθούν καλύτερα. Αφού τα φιλτράρουμε τα τοποθετούμε ξεχωριστά σε σκούρα μπουκάλια και τα φυλάμε σε σκοτεινό μέρος. Οταν έχουμε μυκητολογικά προβλήματα στα λουλούδια ή στα φυτά του κήπου, μπορούμε να βάλουμε 10 γρ. αλκοολικού μαζί με 10 γρ. υδάτινου διαλύματος σε 10 λίτρα νερό και εάν θέλουμε να το ενισχύσουμε προσθέτουμε και 20 γρ. υδατοδιαλυτό θειάφι. Με αυτό ψεκάζουμε τα φυτά μας, τις απογευματινές ώρες όταν ο ήλιος έχει πέσει αρκετά.
Παρασκεύασμα από το ξύλο της Κάσσιας
Τη βρίσκουμε στα καταστήματα που διακινούν βότανα, υπό μορφήν τριμμάτων ξύλου. Προέρχεται από το τροπικό δένδρο Quassia Amara. Στο παρελθόν, με τα τρίμματα του ξύλου, έφτιαχναν τσάι με το οποίο καταπολεμούσαν τα σκουληκάκια στο έντερο των μικρών παιδιών.
Παίρνουμε 50 γραμμάρια τριμμάτων ξύλου (όσο πιο θρυμματισμένα τόσο καλύτερα) τα οποία τα βράζουμε 1 ώρα σε 1 λίτρο νερό. Αφού τα αφήσουμε 24 ώρες, τα φιλτράρουμε, προσθέτουμε 100 γραμμάρια πράσινο σαπούνι διαλυμένο σε 4 λίτρα νερό και με αυτό το διάλυμα μπορούμε να ελέγξουμε τους πληθυσμούς αρκετών μυζητικών εντόμων (μελίγκρες, ψώρες, κ.λπ.)
Μπετονίτης
Μπορούμε να τον προμηθευτούμε από τα καταστήματα που πωλούν υλικά για την οινοποίηση. Είναι ένα πέτρωμα σε μορφή πολύ ψιλής σκόνης. Διαλύουμε σε ένα λίτρο νερό 40 γραμμάρια μπετονίτη, 20 γραμμάρια πράσινο σαπούνι, 10 γραμμάρια φωτιστικό οινόπνευμα, 5 γραμμάρια εκχύλισμα φυκιών (κυκλοφορούν αρκετά σκευάσματα στο εμπόριο) και 2 – 3 γραμμάρια υδατοδιαλυτό θειάφι. Με αυτό το διάλυμα μπορούμε να ψεκάσουμε τα φυτά μας με πολύ καλά αποτελέσματα, όταν υπάρχουν προσβολές από μυζητικά έντομα (μελίγκρες, ακάρεα, κ.λπ.)
Παρασκεύασμα από πολυκόμπι
Βοηθάει στην ανάπτυξη των φυτών, στην ενδυνάμωση της φυσικής τους άμυνας, στον έλεγχο του πληθυσμού αρκετών εχθρών (καρπόκαψα, μύγα της κερασιάς, ακάρεα κ.λπ.), αλλά ιδιαίτερα βοηθάει στα μυκητολογικά προβλήματα (ωίδιο, περονόσπορος, μονίλια, βοτρύτης κ.λπ.). Χρησιμοποιούμε όλο το φυτό, που μπορείτε να μαζέψετε οι ίδιοι, εκτός από τις ρίζες. Για κάθε κιλό φρέσκου φυτού χρησιμοποιούμε 10 λίτρα νερό. Αφήνουμε να μουλιάσει για μία ώρα, το διαλύουμε σε 30 λίτρα νερό και ψεκάζουμε. Οταν χρησιμοποιούμε αποξηραμένο φυτό (150 – 200 γραμμάρια/10 λίτρα νερό) θα πρέπει πριν κάνουμε την τελική διάλυση να το βράσουμε για λίγα λεπτά.
Παρασκεύασμα από αψιθιά
Βοηθάει στον έλεγχο του πληθυσμού αρκετών εχθρών (μελίγκρες, μυρμήγκια, ακάρεα, καρπόκαψα, κάμπια του λάχανου κ.λπ.).
Χρησιμοποιούμε όλο το φυτό, χωρίς τις ρίζες. Η κατάλληλη εποχή για τη συγκομιδή της είναι από το καλοκαίρι έως την αρχή του φθινοπώρου (πριν από την πλήρη άνθιση). Χρειαζόμαστε 500 γραμμάρια φρέσκου φυτού ή 30 γραμμάρια αποξηραμένου για κάθε 10 λίτρα νερό. Βράζουμε το νερό και το ρίχνουμε σε ένα δοχείο μαζί με την αψιθιά. Μόλις κρυώσει, ψεκάζουμε απευθείας τις καλλιέργειές μας σε αραιώσεις που ποικίλλουν ανάλογα με το πρόβλημα. Στην περίπτωση των μυρμηγκιών ψεκάζουμε στο έδαφος.
Oλα τα παραπάνω σκευάσματα για να «λειτουργήσουν» χρειάζονται τουλάχιστον 3-4 επαναλήψεις, ανά 2-3 ημέρες. Επίσης, οι επεμβάσεις θα πρέπει να γίνονται με την εμφάνιση του προβλήματος. Σε διαφορετική περίπτωση, δεν θα μας δώσουν ικανοποιητικά αποτελέσματα.
Τελειώνοντας, θα πρέπει να πούμε ότι τα εκχυλίσματα φυτών που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τον έλεγχο εχθρών και ασθενειών είναι πάρα πολλά. Εκτός από αυτά που αναφέραμε παραπάνω, μπορούν να χρησιμοποιηθούν επίσης: φτέρες, ευκάλυπτος, καμφορά, μέντα, δυόσμος, σκόρδο, κρεμμύδι, καρότο, ντομάτα, αρτεμισία, μαντζουράνα, βαλεριάνα, χιλιόφυλλο, ρεβέντι, πύρεθρο, καπνός, κ.λπ.
Παρασκεύασμα από χαμομήλι
Εκτός των άλλων (απολύμανση των σπόρων, αύξηση της φύτρωσής τους, κ.λπ.) βοηθάει στην αντιμετώπιση αρκετών μυκητολογικών προβλημάτων. Χρησιμοποιούνται τα άνθη, σε αναλογία 50 γραμμάρια σε 10 λίτρα νερό. Βράζουμε το νερό και το ρίχνουμε σε ένα δοχείο μαζί με το χαμομήλι, μόλις κρυώσει ψεκάζουμε, χωρίς περαιτέρω αραίωση, τα φυτά μας.
Παρασκεύασμα τσουκνίδας
Χρησιμοποιούμε όλο το φυτό, χωρίς τις ρίζες. Μπορούμε είτε να τη μαζέψουμε οι ίδιοι είτε να την αγοράσουμε από τη λαϊκή αγορά. Αν θέλουμε να την αποξηράνουμε η καλύτερη εποχή για τη συλλογή της είναι το καλοκαίρι, πριν από τη δημιουργία των σπόρων. Για κάθε κιλό φρέσκου φυτού ή 200 γρ. αποξηραμένου χρησιμοποιούμε 10 λίτρα νερό. Βάζουμε την τσουκνίδα σε ένα δοχείο (όχι μεταλλικό) και την αφήνουμε να μουλιάσει, ανακατεύοντάς την, όμως, σε καθημερινή βάση. Μετά μία ημέρα και χωρίς περαιτέρω αραίωση, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το διάλυμα, για να ελέγξουμε προσβολές (στα πρώτα στάδια) από μελίγκρες. Οι ψεκασμοί θα πρέπει να γίνονται αργά το απόγευμα, για να μην έχουμε εγκαύματα.

• ΚΑΛΛΙΕΡΓΗΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ

Επιλογή καλλιέργειας ή και ποικιλίας, ρύθμιση του χρόνου σποράς και της πυκνότητας φύτευσης.Καλλιέργεια και τεχνικές σποράς. Η καλή προετοιμασία της σποροκλίνης, η επιλογή σπόρου ομοιόμορφου μεγέθους, η πυκνότερη και σε ομοιόμορφο βάθος σπορά των καλλιεργούμενων φυτών, συμβάλλουν επίσης στην αντιμετώπιση των ζιζανίων.
Ένας εναλλακτικός τρόπος είναι η ¨ψεύτικη σπορά¨. Γίνεται προετοιμασία του χωραφιού για σπορά, αλλά δε σπέρνεται έτσι ώστε να υπάρχει χρόνος για βλάστηση των ζιζανίων. Ακολουθεί ενσωμάτωσή τους και νέα προετοιμασία της σποροκλίνης. Επιπλέον η μεταφύτευση σποροφύτων (αντί απευθείας σπορά), δίνει σημαντικό προβάδισμα στην καλλιέργεια έναντι των ζιζανίων.
Ρύθμιση εδαφικού περιβάλλοντος. Υπάρχουν αρκετά παραδείγματα όπου γίνεται να ρυθμίσουμε ορισμένες παραμέτρους για μείωση του πληθυσμού τους. Για παράδειγμα ρίχνοντας άσβεστο περιορίζονται ζιζάνια που θέλουν όξινο έδαφος (δείκτες) όπως η ανθέμιδα (Anthemis arvensis). Η υπεδαφοκαλλιέργεια περιορίζοντας τη συμπίεση του εδάφους, αλλάζει τις συνθήκες υγρασίας που επιτρέπουν την ανάπτυξη ορισμένων ζιζανίων. Η στράγγιση περιορίζει τα υδροχαρή ζιζάνια (αλογοουρά, χαμολεύκα).
Αμειψισπορά. Η αμειψισπορά (εναλλαγή καλλιεργειών) είναι ένα από τα σπουδαιότερα καλλιεργητικά μέτρα αντιμετώπισης των ζιζανίων. Η επιτυχία όμως του μέτρου αυτού προϋποθέτει α) να εναλλάσσονται φθινοπωρινές με ανοιξιάτικες καλλιέργειες (και τα αντίστοιχα ζιζάνια), β) να εναλλάσσονται ¨κλειστές¨ καλλιέργειες που σκιάζουν τα ζιζάνια με ¨ανοικτές¨. γ) να εναλλάσσονται ετήσιες με πολυετείς καλλιέργειες δ) να εφαρμόζεται μια μεγάλη ποικιλία εναλλασσόμενων καλλιεργητικών τεχνικών.
Μεικτή καλλιέργεια. Είναι γεγονός ότι φυτά σε συγκαλλιέργεια ευδοκιμούν καλύτερα από τα άλλα σε μονοκαλλιέργεια. . (Συγκαλλιέργεια π. χ. ψυχανθών με δημητριακά). Αποτελούν ένα είδος φυτοκοινωνίας που προσαρμόζεται στο περιβάλλον όπου φυτρώνουν και βρίσκονται σε συνεχή ανταγωνισμό μεταξύ τους. Το ένα είδος εξαρτάται από το άλλο, αλληλοπροστατεύονται και επηρεάζονται προς όφελός τους και σε βάρος των βλαβερών εντόμων και των άλλων ασθενειών. Πέρα από όποια άλλα πλεονεκτήματα, επιφέρει και σε μεγάλο βαθμό αποκλεισμό των ζιζανίων.
Κατάκλιση ή αποστράγγιση.Ο τρόπος αυτός αντιμετώπισης, στηρίζει την αποτελεσματικότητά του στον τρόπο διαχείρισης του νερού. Συγκεκριμένα, χρησιμοποιεί την κατάκλιση για να δημιουργήσει συνθήκες έλλειψης οξυγόνου στα μη υδροχαρή ζιζάνια ή την αποστράγγιση (σε κανάλια άρδευσης ή σε λιμνάζουσες περιοχές) με σκοπό τη στέρηση του νερού από τα υδροχαρή ζιζάνια, τα οποία τελικά νεκρώνονται.

• ΜΗΧΑΝΙΚΑ ΜΕΣΑ

Σήμερα είναι διαθέσιμη μια σειρά από μικρά εργαλεία για τη μικρή εκμετάλλευση και κυρίως καλλιέργεια λαχανικών και αρωματικών. Όσον αφορά ιδιαίτερα την Ελλάδα, χώρα με πολλά επικλινή και δύσβατα εδάφη, που ωστόσο καλλιεργούνται (π. χ. ελαιώνες), είναι συχνά σημαντική η βοήθεια που προσφέρουν τα νεότερα φερόμενα χορτοκοπτικά / θαμνοκοπτικά μηχανήματα, για τον έλεγχο δύσκολων πολυετών ζιζανίων, όπως τα βάτα (Rubus fruticosus).
Στον τομέα των μεγάλων καλλιεργειών, το βάρος έχει φύγει εδώ και καιρό από τα βαριά παρελκόμενα και η προσοχή των παραγωγών που ενδιαφέρονται για το έδαφός τους, και άρα και των κατασκευαστών, έχει επικεντρωθεί σε μηχανήματα ελαφριάς, επιφανειακής κατεργασίας. Τέτοια είναι οι οδοντωτές σβάρνες με μακριά δόντια κυρίως, με μεγάλες βελτιώσεις σε ό,τι αφορά την αντοχή, την αποτελεσματικότητα αλλά και την ευκολία χρήσης και μεταφοράς τους.
Για την καταπολέμηση με μηχανικά μέσα, διάφορες τεχνολογικές βελτιώσεις βλέπουν συνεχώς το φως. Μια τέτοια είναι και οι περιστρεφόμενες ψήκτρες (βούρτσες), που κάνουν μια αποτελεσματική ζιζανιοκτονία, αλλά συγχρόνως διαμορφώνουν με την περιστροφή τους και το μικροανάγλυφο του εδάφους. Οι περιστρεφόμενες ψήκτρες (βούρτσες) χρησιμοποιούνται κυρίως σε λαχανικά όπως τα καρότα, τα κρεμμύδια, τα σκόρδα, το σέλινο και τα πράσα.
Ένα ακόμα μηχάνημα που χρησιμοποιείται από βιοκαλλιεργητές βάμβακος είναι ο περιστρεφόμενος καλλιεργητής (Roll Star Cultivator). Πλεονεκτεί σε σχέση με τους κοινούς καλλιεργητές ότι μπορεί να πλησιάζει κοντά στη γραμμή (10 cm). Ακόμη, με τους δίσκους δεν κόβονται τα ζιζάνια αλλά ξεριζώνονται.

Επίσης ένα μηχάνημα με χαρακτηριστικά όμοια με αυτά του περιστρεφόμενου καλλιεργητή, είναι ο Ανοιξιάτικος Καλλιεργητής (Spring Tine Harrow). Έχει τη δυνατότητα της μηχανικής καταπολέμησης των ζιζανίων και επί της γραμμής, ενώ ταυτόχρονα αερίζει το έδαφος περιορίζοντας τις ιώσεις. Ο τύπος αυτός του μηχανήματος χρησιμοποιείται ευρέως στα δημητριακά
Εκτός των παραπάνω μέσων τα ζιζάνια μπορούν να αντιμετωπιστούν και θερμικά. Δεν εννοείται τόσο το κάψιμο, όσο η επίδραση με φλόγα με υπέρυθρη (θερμική) ακτινοβολία. Η χρήση της θερμικής καταπολέμησης έχει προ πολλού περάσει στο στάδιο της πράξης, με το φλογοβόλο. Υπάρχουν τρεις τρόποι που μπορεί να χρησιμοποιηθεί η φλόγα στην καλλιέργεια:
1) Προφυτρωτικά (καρότα, παντζάρια). 2) Μετά την ανάδυση ή μεταφυτρωτικά, (καλαμπόκι). 3) Πριν τη συγκομιδή (για την αποφύλλωση σε πατάτες και κρεμμύδια).
Εκτός των παραπάνω σύγχρονων μηχανημάτων, για τον έλεγχο δυσκολοεξόντωτων πολυετών ζιζανίων εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται τα παραδοσιακά μηχανήματα, όπως το άροτρο, η φρέζα, τα μηχανικά σκαλιστήρια ή φρεζοσκαλιστήρια.

• ΦΥΣΙΚΑ ΜΕΣΑ

Εδαφοκάλυψη. Η μέθοδος αυτή έχει εφαρμογές στη δενδροκομία, αμπελουργία, συνήθως ανάμεσα στις γραμμές φύτευσης, αλλά και στη λαχανοκομία και καλλιέργεια μικρών φρούτων, όπως ειδικά στις φράουλες. Η εδαφοκάλυψη μπορεί να ελέγξει ανεπιθύμητα ζιζάνια λόγω ανταγωνισμού ή αλληλοπάθειας. Ο έλεγχος των ζιζανίων γίνεται με τη χρήση υλικών εδαφοκάλυψης όπως ξερά χόρτα, άχυρο, πριονίδι, και ειδικά με φύλλα μαύρου πλαστικού. Η εδαφοκάλυψη μπορεί επίσης να γίνει με τη μορφή της χλωρής λίπανσης.
Ηλιοθέρμανση. Με τον όρο ηλιοθέρμανση, εννοούμε τη θερμική, χημική και βιολογική μεταβολή που υφίσταται ένα έδαφος από την επίδραση της ηλιακής ακτινοβολίας, αν καλυφθεί για τέσσερις τουλάχιστον εβδομάδες με φύλλο πλαστικού. Πρόκειται για θερμική αδρανοποίηση των ζιζανίων.

• ΒΙΟΛΟΓΙΚΑ ΜΕΣΑ

Κλασσική βιολογική μέθοδος αντιμετώπισης ζιζανίων. Η βιολογική αυτή μέθοδος συνίσταται στην εισαγωγή ή απελευθέρωση φυσικών εχθρών ή παρασίτων (έντομα, μύκητες, ακάρεα, βακτήρια, νηματώδεις) με σκοπό τη σημαντική μείωση του πληθυσμού ενός ζιζανίου. .
Βιολογική μέθοδος αντιμετώπισης ζιζανίων με μικροοργανισμούς. Συνήθως φυτοπαθογόνοι μύκητες με εξειδικευμένη δράση απέναντι σε κάποιο ζιζάνιο μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τον περιορισμό του.
Βιολογική μέθοδος αντιμετώπισης ζιζανίων με ανώτερα φυτά (αλληλοπάθεια). Με τη μέθοδο αυτή τα ζιζάνια αντιμετωπίζονται με καλλιεργούμενα φυτά που έχουν την ικανότητα να εκκρίνουν στο χώρο ανάπτυξής τους διάφορες χημικές ουσίες, οι οποίες αναστέλλουν το φύτρωμα ή την αύξηση διαφόρων ζιζανίων.
Βιολογική μέθοδος αντιμετώπισης των ζιζανίων με ανώτερα ζώα. Σε κάποιο βαθμό η ελεγχόμενη βόσκηση βοοειδών, αιγοπροβάτων κ. λ. π. , σε φυτείες πολυετείς ή δενδρώνες, μπορεί να θεωρηθεί τρόπος βιολογικού ελέγχου, στο βαθμό που μειώνει σημαντικά τη σοβαρότητα του προβλήματος που δημιουργούν κάποια ζιζάνια.

• ΒΙΟΔΥΝΑΜΙΚΑ ΜΕΣΑ

Η βιοδυναμική είναι ένα προχωρημένο σύστημα γεωργίας, που είναι βασισμένο στον εσωτερικισμό και στην ανθρωποσοφία που αναπτύχθηκε ενάντια στον υλισμό και στον βιομηχανικό πολιτισμό. Το σύστημα αυτό προσπαθεί να δραστηριοποιήσει το έδαφος και τα φυτά με μέσα που φέρουν στο φως τις κρυμμένες φυσικές δυνάμεις και ευνοούν την αρμονία τους.
Η βιοδυναμική καλλιέργεια φτιάχνει ειδικά παρασκευάσματα από φυτά, από κοπριά αγελάδας και σκόνες ορυκτών. Τα παρασκευάσματα αυτά τα χρησιμοποιεί για να θεραπεύσει το έδαφος, τα φυτά και τα ζώα και να φέρει την αρμονία ξαναδίνοντας ζωντάνια στο περιβάλλον.
Οι αρχές της βιοδυναμικής καλλιέργειας εφαρμόζονται και στον έλεγχο των ζιζανίων, ώστε να αποδυναμωθεί η δύναμη ζωής τους και να μην επανέρχονται με μεγάλη ένταση.
Επιπλέον άρθρο για την καταπολέμηση ασθενιών των φυτών χωρίς χημικα:http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_2_1/04/01_I7064236=I7064236=%7C01&01-0401!cod10401$30792.html
(πηγή:triton.chania.teicrete.gr,http://www.kathimerini.gr)

Αλτης ή Ψύλλος

΄ Chaetocnema sp., Haltica sp.

Ζημιά
Εξαιτίας των φαγωμάτων στα αναδυόμενα φυτάρια, εμφανίζονται στο χωράφι κενές θέσεις. Στις κοτυληδόνες και στα πρώτα πραγματικά φύλλα προκαλούνται μικρές στρογγυλές τρύπες με γκρίζο περιθώριο, ώστε να τα κάνει να μοιάζουν με "σίτα".
Εχθρός
Οι προνύμφες έχουν μήκος περίπου 4 χιλ. και λευκό χρώμα. Τα ακμαία (σκαθάρια) έχουν μήκος περίπου 2 χιλ. και χρώμα σκούρο με μεταλλική λάμψη. Στα έλυτρα φέρουν σχέδιο από μικρά βαθουλώματα σαν στίγματα. Είναι έντομα πηδητικά.
Παρατηρήσεις
Οι προνύμφες ζουν κάτω από το έδαφος και ζημειώνουν τα φυτά υπόγεια. Αντίθετα η ζημιά στο υπέργειο τμήμα του φυτού προκαλείται από τα ακμαία. Η προσβολή ευνοείται από ξηρό καιρό.

Αγρότιδες ή Καραφατμέ

Αγρότιδες ή Καραφατμέ ή Κοφτοσκούληκα Agrotis segetum, Agrotis ypsilon

Συναντώνται σε πολλές καλλιέργειες π.χ. στα τεύτλα, στον αραβόσιτο, στην πατάτα, στον καπνό, στα ψυχανθή.
Ζημιά

Οι κάμπιες κόβουν τα νεαρά φυτάρια στον "λαιμό" (συνήθως επάνω από το έδαφος). Τα φύλλα στην αρχή παρουσιάζουν δυσδιάκριτα φαγώματα, τα οποία στη συνέχεια εξελίσσονται σε τρύπες, σχισίματα ή περιφερειακά φαγώματα από την συνεχιζόμενη δραστηριότητα των προνυμφών. Οι μεγαλύτερης ηλικίας προνύμφες είναι περισσότερο αδηφάγες και συνήθως κατατρώγουν ολοκληρωτικά τις ρίζες και τα νεαρά φυτάρια. Στα τεύτλα και στις πατάτες μπορεί να ανοίξουν τρύπες.
Εχθρός

Οι προνύμφες (κάμπιες) είναι άτριχες, κυλινδρικές, γκρίζου χρώματος και φθάνουν μήκος 40-50 χιλ. Η κεφαλή είναι καστανή, φέρουν 3 ζεύγη ποδιών στο θώρακα και 5 ζεύγη κοιλιακών ψευδοπόδων.

Ακόμη φέρουν τρεις σκούρες επιμήκεις ραβδώσεις. 'Οταν νοιώσουν άγγιγμα κουλουριάζονται αμέσως με την κεφαλή στο κέντρο.

Τα ακμαία (πεταλούδες) έχουν μήκος 20 χιλ. περίπου και γκριζοκάστανο χρώμα. Οι πρόσθιες πτέρυγες έχουν σκουρότερο χρώμα και διακοσμούνται με νεφροειδή σημάδια και γραμμές ζικ-ζακ.

Παρατηρήσεις

Συναντώνται κυρίως σε ελαφρά εδάφη. Ιδιαίτερα ευνοϊκές συνθήκες για την εμφάνισή τους είναι ξηρός, ζεστός καιρός και έδαφος καλυμμένο από ζιζάνια. Σε υγρό έδαφος οι νεαρές κάμπιες δεν επιβιώνουν. Το έντομο έχει νυκτόβια ήθη.

Οι πιο συνηθισμένες ασθένειες των φυτών

Βοτρύτης

Αναγνωρίστε τον βοτρύτη

Ο βοτρύτης είναι ένας από τους πιο συχνούς και επικίνδυνους μύκητες. Προσβάλλει καλλιέργειες τόσο υπαίθριες όσο και μέσα σε κλειστά θερμοκήπια. Προσβάλλει φύλλα , άνθη μέχρι και τον καρπό. Η ιδανική εποχή για τον βοτρύτη είναι
η άνοιξη και το φθινόπωρο όταν υπάρχει υγρασία πάνω από 80% και η θερμοκρασία δεν ξεπερνά τους 20 βαθμούς κελσίου. Μπορεί να μεταφερθεί ο μύκητας και σε άλλα φυτά με τον αέρα. Καταλαβαίνουμε την προσβολή από βοτρύτη όταν βλέπουμε γκρίζο χνούδι. Όταν δούμε πως έχουμε προσβολή από βοτρύτη θα πρέπει να ψεκάσουμε κατευθείαν με μυκητοκτόνο. Επίσης καλό είναι να ψεκάσουμε προοληπτικά και τα γειτονικά φυτά. Προσβάλλει πολλά φυτά τόσο κηπευτικά όσο και καλλωπιστικά.

Βοτρύτης Botrytis cinerea

Botrytis cinerea (τελ. μορφή Botryotinia fuckeliana) συν. Sclerotinia fuckeliana
Sclerotiniaceae, Leotiales, Ασκομύκητες

Ο βοτρύτης είναι ευρύτατα διαδεδομένος μύκητας. Προσβάλλει πάρα πολλές καλλιέργειες και αποτελεί σοβαρό πρόβλημα και πραγματική απειλή για την εμπορεύσιμη παραγωγή. Εκτός από τις ποσοτικές απώλειες υποβαθμίζει και την ποιότητα των προϊόντων, ενώ ζημιώνει την παραγωγή και μετασυλλεκτικά κατά την αποθήκευση και την μεταφορά. Αποτελεί πρόβλημα ιδιαίτερα για τις θερμοκηπιακές καλλιέργειες αλλά και για τις υπαίθριες.

Συμπτώματα

Προκαλούνται στην αρχή καστανές υδατώδεις εκτεταμένες κηλίδες, που μπορεί να εξελιχθούν σε νεκρώσεις. Χαρακτηριστική είναι η γκρίζα εξάνθιση (χνούδι) του μύκητα στα προσβεβλημένα όργανα. Προσβάλλει όλα τα μέρη των φυτών (φύλλα, στελέχη, άνθη, καρπούς) και σε όλα τα στάδια ανάπτυξής τους.
Ο βοτρύτης μπορεί να αναπτυχθεί και σαπροφυτικά σε υπολείμματα της καλλιέργειας και σε νεκρά μέρη των φυτών και από εκεί να μολύνει γειτονικούς υγιείς ιστούς. Παθογόνο – Συνθήκες ανάπτυξης

Ο μύκητας είναι περισσότερο γνωστός με την ατελή του μορφή, ως Botrytis cinerea (Αδηλομύκητας) και με την εξάνθιση γκρίζου χρώματος (ασθένεια «τεφρά σήψη»).

Σχηματίζει κονιδιοφόρους με μακρύ ποδίσκο και υαλώδη κονίδια σε σχηματισμό βότρυ στις διακλαδώσεις. Στους προσβεβλημένους ιστούς μπορεί να σχηματιστούν επίσης τα μαύρα σκληρώτια του μύκητα.

Τα κονίδιά του βλαστάνουν σε μεγάλο εύρος θερμοκρασιών (από 1-30 ^oC) αν και η ιδανική θερμοκρασία είναι 18 ^oC. Είναι ξηροσπόρια και μεταφέρονται κυρίως με τον άνεμο. Απελευθερώνονται με έναν υγροσκοπικό μηχανισμό, γι’ αυτό αφθονούν όταν υπάρχουν απότομες μεταβολές της υγρασίας στη διάρκεια της ημέρας. Για την βλάστησή τους όμως είναι απαραίτητη η ύπαρξη σταγόνας νερού ή πολύ υψηλής σχετικής υγρασίας (τουλάχιστον 90%).

Σε θερμοκρασίες 15-20 ^oC και παρουσία νερού ή υψηλής σχετικής υγρασίας (βροχή ή παρατεταμένος υγρός καιρός) η ανάπτυξη του μύκητα είναι πολύ γρήγορη και η μόλυνση ολοκληρώνεται μέσα σε λίγες ώρες.

Με την βοήθεια της πλάκας προσκολλήσεως (appressorium) το ράμφος μόλυνσης διαπερνά την εφυμενίδα και την επιδερμίδα των φυτικών κυττάρων. Στην φάση αυτή ο μύκητας παράγει ένζυμα που λύνουν την συνέχεια των φυτικών κυττάρων και διευκολύνουν την διείσδυσή του. Ο μύκητας εισέρχεται και μολύνει επίσης από τα άνθη.

Ο βοτρύτης μπορεί να εμφανισθεί δευτερογενώς μετά από προσβολές από έντομα ή από φυσικές ζημιές, π.χ. από χαλάζι, διεισδύοντας από τους ήδη τραυματισμένους ιστούς (οι πληγές των ιστών αποτελούν πύλες εισόδου του βοτρύτη).

Η τέλεια μορφή του μύκητα Botryotinia fuckeliana ή Sclerotinia fuckeliana αναπτύσσεται από σκληρώτια που βλαστάνουν υπό ειδικές συνθήκες και σχηματίζουν αποθήκια.

Ο μύκητας διαχειμάζει είτε με τη μορφή σκληρωτίων στο έδαφος ή ως σαπροφυτικό μυκήλιο σε νεκρά υπολείμματα καλλιέργειας ή σε διάφορους ξενιστές.
Το βασικό μέσο πρόκλησης μολύνσεων είναι τα μακροκονίδια και το μυκήλιο, ενώ δευτερευόντως τα ασκοσπόρια. Τα μακροκονίδια χρειάζονται την παρουσία νερού για να βλαστήσουν και δεν επιζούν για πολύ.

Φυτικοί ιστοί υδαρείς, περίσσεια αζωτούχου λίπανσης, υψηλή πυκνότητα φύτευσης και κακός αερισμός της φυτείας ή μέσα στο θερμοκήπιο, είναι παράγοντες που αυξάνουν την ευαισθησία των φυτών και τις προσβολές από τον βοτρύτη.

Αντιμετώπιση

Ο βοτρύτης (ή σαπίλα) είναι αναμφίβολα πραγματική απειλή για την εμπορεύσιμη παραγωγή, ιδιαίτερα για τις θερμοκηπιακές καλλιέργειες. Αυτό γιατί από τη μία η ασθένεια αναπτύσσεται πολύ γρήγορα και από την άλλη η αντιμετώπισή της δεν είναι εύκολη. Η παραμικρή καθυστέρηση από την έγκαιρη επέμβαση του βοτρύτη, συνήθως έχει δυσανάλογα σοβαρές επιπτώσεις (απώλεια παραγωγής, δυσκολία αντιμετώπισης, περιορισμένη επιτυχία, παραμονή της ασθένειας σε εστίες μέσα στο θερμοκήπιο και επαναμόλυνση, ανάγκη για περισσότερους και συχνότερους ψεκασμούς, υψηλότερο κόστος).
Με δυο λόγια ο βοτρύτης, ειδικά μέσα στο θερμοκήπιο, είναι ένα ιδιαίτερο πρόβλημα, στο οποίο επιβάλλεται να δίνουμε ξεχωριστή προσοχή.

Γενικά συστήνεται για την ορθολογική αντιμετώπιση του βοτρύτη και πρόληψη εμφάνισης ανθεκτικότητας από τον μύκητα να εναλλάσσονται στους ψεκασμούς μυκητοκτόνα με διαφορετικό τρόπο δράσης και από διαφορετικές ομάδες, να γίνεται καλός ψεκασμός, να εφαρμόζονται οι συνιστώμενες δόσεις και να τηρούνται οι οδηγίες που αναγράφονται στη συσκευασία.

ΦΑΡΜΑΚΟ Teldor 50 WG Bayer

Μύκητας κωνοφόρων

Ψεκάστε τα κωνοφόρα σας προληπτικά με μυκητοκτόνο

Τα κωνοφόρα φυτά θα πρέπει να δέχονται 2 προληπτικούς ψεκασμούς την άνοιξη και 2 ψεκασμούς το φθινόπωρο για τους μύκητες. Επίσης στα φυτά νεαρής ηλικίας εκτός από ψεκασμό καλό είναι να γίνει και ριζοπότισμα με το ίδιο φάρμακο. Η πρόληψη είναι απαραίτητη για τα κωνοφόρα γιατί αν ξεκινήσει η ασθένεια μετά πολύ δύσκολα  θα επαναφέρουμε το φυτό στην αρχική του κατάσταση. Ριζοπότισμα είναι όταν μέσα σε ένα ποτιστήρι με νερό προσθέτουμε και φάρμακο και απλά τα ποτίζουμε.

Τετράνυχος

Πως θα αναγνωρίσουμε και θα αντιμετωπίσουμε τον Τετράνυχο

Ο τετράνυχος είναι ακάρεο , ένα πολύ μικρό αραχνάκι το οποίο κατά την διάρκεια του καλοκαιριού με την ζέστη μας δημιουργεί πολλά προβλήματα στα φυτά μας , ακόμα και ως την ολική πτώση των φύλλων. Είναι συνήθως κοκκινοπορτοκαλί χρώματος και βρίσκεται στην πάνω και κάτω επιφάνεια των φύλλων. Εκεί απορροφά τους χυμούς των φυτών και έτσι δημιουργεί
το καρούλιασμα και αποχρωματισμό των φύλλων. Όταν δεν βοηθήσουμε το φυτό ο πληθυσμός του τετράνυχου αυξάνεται αρκετά και δημιουργεί και ιστό. Θα πρέπει να καταπολεμήσουμε τον τετράνυχο πριν αυξηθεί ο πληθυσμός τους. Αυτό μπορεί να γίνει αρχικά με φυσικούς τρόπους αλλά αν δεν δούμε αποτέλεσμα στην συνέχεια με χημική αντιμετώπιση. Στους φυσικούς τρόπους περιλαμβάνεται και η πασχαλίτσα. Άλλος τρόπος είναι ο ψεκασμός με διάλυμα νερού , σκόρδου και καυτερής πιπεριάς. Σε 1 λίτρο νερό βάζουμε 6 σκελίδες σκόρδο και 2 μικρές καυτερές πιπεριές σε μπλέντερ. Αφήνουμε 2 μέρες το μείγμα και μετά το σουρώνουμε και ψεκάζουμε τα φυτά κάθε εβδομάδα με τουλάχιστον 3-4 επαναλήψεις. Άλλος τρόπος είναι το ψέκασμα με σκέτο νερό υπό πίεση αρκετά συχνά και πάντα κατά την διάρκεια της νύχτας. Όμως σε αυτή την περίπτωση θα πρέπει το φυτό μας να είναι δυνατό στην πίεση νερού για παράδειγμα να έχει ξυλοποιημένους βλαστούς αλλά και να είναι και φυτό το οποίο να μην είναι εύκολο στην προσβολή από μύκητες. Σε περίπτωση που δεν έχουμε αποτέλεσμα με τους παραπάνω τρόπους θα πρέπει δυστυχώς να ξεκινήσουμε την χημική καταπολέμηση. 

Τετράνυχος - καταπολέμηση με φυσικό τρόπο
 
1. Νερό

Εφαρμογή:
Ένας τρόπος για να περιορίσουμε το πρόβλημα είναι να ψεκάζουμε αρκετά συχνά τα φύλλα με νερό. Μια τεχνική που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε αν το φυτό δεν σπάει εύκολα, είναι να χρησιμοποιήσετε λάστιχο και να ρίχνετε τακτικά νερό υπό πίεση.
Προσοχή! Αυτό πρέπει να γίνει νωρίς το πρωί, ή αργά το απόγευμα και σε καμία περίπτωση ώρα της ημέρας κατά την οποία το φυτό δέχεται ηλιακές ακτίνες καθώς υπάρχει κίνδυνος να καεί.


2. Σαπουνόνερο με λεμόνι και σκόρδο

•   1 λίτρο νερό
•   35 - 40 γρ. πράσινο σαπούνι τριμμένο, ή υγρό σαπούνι για τα πιάτα
•   4 - 5 σκελίδες σκόρδο ψιλοκομμένες
•   φλούδα από 1 λεμόνι

Εφαρμογή:
Καθαρίζουμε το λεμόνι και τα σκόρδα και τα βάζουμε στο 1 λίτρο νερό να μουλιάσουν, για 24 - 48 ώρες.
Σουρώνουμε το νερό, (πετάμε τα σκόρδα και τη λεμονόφλουδα), το ζεσταίνουμε λίγο και ρίχνουμε μέσα το τριμμένο σαπούνι.
Ανακατεύουμε καλά να λιώσει και ψεκάζουμε πολύ καλά τα φυτά μας και κάτω από τα φύλλα.
Εφαρμόζουμε 1 - 2 φορές την βδομάδα τα προσβεβλημένα φυτά και συνεχίζουμε για λίγο ακόμα, κι αφού φανεί πως καθάρισαν από το πρόβλημα.


3. Σαπουνόνερο

•   1 λίτρο νερό
•   2 κουτ. σούπας φωτιστικό οινόπνευμα (μπλε)
•   30 - 35 γρ. πράσινο σαπούνι τριμμένο, ή υγρό σαπούνι για τα πιάτα
 
Εφαρμογή:
Ανακατεύουμε και ψεκάζουμε τακτικά, 1 - 2 φορές την βδομάδα τα προσβεβλημένα φυτά και συνεχίζουμε για λίγο ακόμα, κι αφού φανούν πως καθάρισαν από το πρόβλημα.


3. Σκόρδο και καυτερές πιπεριές

•   1 λίτρο νερό
•   6 σκελίδες σκόρδο
•   1 - 2 μικρές καυτερές κόκκινες πιπεριές
•   1 κουτ. σούπας πράσινο σαπούνι τριμμένο, ή υγρό σαπούνι για τα πιάτα

Εφαρμογή:
Τα χτυπάμε σε μπλέντερ και αφήνουμε το μείγμα για 1 - 2 μέρες.
Σουρώνουμε το υγρό και ψεκάζουμε τα προσβεβλημένα από τετράνυχο φυτά.


4. Ψέκασμα με σκόρδο

•   1 λίτρο νερό
•   6 σκελίδες σκόρδο
•   1 κουτ. γλ. πράσινο σαπούνι τριμμένο, ή υγρό σαπούνι για τα πιάτα
 
Εφαρμογή:
Τα χτυπάμε σε μπλέντερ και αφήνουμε το μείγμα για 1 - 2 μέρες.
Σουρώνουμε το υγρό και ψεκάζουμε.

5. Καλλιέργεια σκόρδου

Εφαρμογή:
Συγκαλλιέργεια προσβεβλημένων φυτών με σκόρδο, το οποίο αποτελεί φυσικό απωθητικό του τετράνυχου, θα τον διώξει πιθανότατα όταν τα φυτά είναι μικρά και δεν έχουν έντονη προσβολή.


6. Καπνός (Επικίνδυνο).

•   1 λίτρο νερό
•   1 τσιγάρο ή κάποια αποτσίγαρα

Εφαρμογή:
Στο νερό βάζουμε ένα τσιγάρο ή κάποια αποτσίγαρα για 24 ώρες.
Το υγρό που γίνεται, το αραιώνουμε πάρα πολλές φορές πριν από την χρήση μπορεί να γίνει ψεκασμός.
Προσοχή! Μην το χρησιμοποιήσετε όταν έχει αέρα και γενικώς όταν στον χώρο ζούνε παιδιά, ή άλλοι άνθρωποι.

Ψώρα 

Αν δείτε πολλά μυρμήγκια στα φυτά σας που μπορεί να οφείλεται; "Ψώρα"

Πολλές φορές βλέπουμε στα φυτά μας και συνήθως στο πάνω μέρος των βλαστών του φυτού να πηγαινοέρχονται πολλά μυρμήγκια. Αυτό το οποίο τους κάνει να επισκέπτονται τα φυτά μας είναι η ύπαρξη
ψώρας (κοκκοειδή). Τα κοκκοειδή (ψώρα) βρίσκονται ακίνητα στο μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους πάνω στους βλαστούς των φυτών και κάποιες φορές και πάνω στα φύλλα. Το στόμα τους είναι αιχμηρό και ρουφά διαρκώς τους χυμούς του φυτού κάνοντάς το αδύναμο. Για να προστατευθούν από τους εχθρούς καλύπτουν το σώμα τους με κουκούλια που έχουν φτιάξουν τα ίδια. Για αυτό τον λόγο η βιολογική καταπολέμηση δεν είναι τόσο αποτελεσματική. Δυσυχώς πιο δραστική είναι η χημική καταπολέμηση. Πάντως πριν εφαρμόσετε την χημική καταπολέμηση δοκιμάστε με σαπουνόνερο και ελάχιστο καθαρό οινόπνευμα.  *Κάποιες φορές η ύπαρξη μυρμηγκιών μπορεί να είναι μελίγκρα

 

Καταπολέμηση μελίγκρας και ψώρας φυτών

«ΠΕΡΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΤΗΣ ΦΘΕΙΡΙΑΣΕΩΣ (= μελίγκρας)

ΚΑΙ ΤΗΣ ΨΩΡΙΑΣΕΩΣ (= ψώρας) ΤΩΝ ΦΥΤΩΝ»

Οι πιο επικίνδυνες ασθένειες πολλών καλλιεργούμενων φυτών είναι αναντίρρητα η φθειρίαση (κοινά μελίγκρα) και η ψωρίαση, οι οποίες προκαλούνται από τα φυτόφθειρα και τα κοκκοειδή ή ψώρες, μικρά έντομα που απαρτίζουν τις δύο πολυπληθέστερες οικογένειες των ημίπτερων.

Αυτά τα μικρά έντομα, που πολλαπλασιάζονται με καταπληκτική ταχύτητα, απομυζούν τους χυμούς των φυτών, πάνω στα οποία τα συναντάμε κατά μυριάδες τα εξαντλούν και στο τέλος τα αποξηραίνουν.

Και τα μεν ετήσια φυτά, άνθη, λαχανικά, συκυοειδή, σιτηρά, όσπρια αλλά και τα βιομηχανικά φυτά προσβάλλονται ιδιαίτερα από τη μελίγκρα, τα δε δέντρα, ακρόδρυα, οπωροφόρα, ελιά, μουριά, εσπεριδοειδή υπόκεινται στις προσβολές τόσο της μελίγκρας όσο και της ψώρας.

Κάθε καλλιεργούμενο φυτό προσβάλλεται από ένα ή περισσότερα είδη από αυτά τα έντομα, και σε κάποια από αυτά επιφέρουν και άλλες ασθένειες όπως η μελίτωση (μελούρα) και η καπνιά.

Εδώ απλά θα αναφέρουμε τα πιο πρόσφορα μέσα που διαθέτουμε για την καταπολέμηση αυτών των εχθρών της γεωργίας. Έχουν γραφτεί πολλά, ιδίως κατά την τελευταία 25ετία για τα μέσα καταπολέμησης αυτών των εντόμων και μάλιστα για την ψώρα, οι οποίες κατά το μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους είναι καλυμμένες με βαμβακώδεις ή κηρώδεις ουσίες, σαν όστρακα. Με αυτό τον τρόπο προφυλάσσονται από τα φάρμακα τα οποία μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε για την καταπολέμησή τους.

Και κατά της μελίγκρας, η οποία είναι γυμνή, δεν καλύπτεται δηλαδή με οποιαδήποτε ουσία όπως η ψώρα, μπορούμε να εφαρμόσουμε μ’ επιτυχία τα περισσότερα από τα προτεινόμενα έως τώρα μέσα, δηλαδή το κατ’ επανάληψη ράντισμα σε αραιή διάλυση φανικού οξέος, σαπουνιού, ποτάσας και ιδιαίτερα με αφέψημα καπνού, το οποίο δοκιμάσαμε σε πάμπολλα και μεγάλα δέντρα με μελίγκρα, με καταπληκτικά αποτελέσματα.

Ωστόσο, αυτά τα ραντίσματα είναι αποτελεσματικότερα και λιγότερο δαπανηρά όταν γίνονται με τη βοήθεια αντλιών ή ψεκαστήρων, οι οποίες ψεκάζουν το διάλυμα πολύ καλά ανακατεμένο και σε μορφή πολύ λεπτής βροχής.

Τα ίδια μέσα, ιδίως η διάλυση του σαπουνιού και το αφέψημα του καπνού, εφαρμοζόμενα κατά τους μήνες Απρίλιο, Μάιο, Ιούνιο, Οκτώβριο και Νοέμβριο, είναι αποτελεσματικά για τη θεραπεία λίγων και μικρών δέντρων με ψώρα, τον κορμό και τα κλαδιά των οποίων πριν από το ράντισμα τα τρίβουμε με σκληρή βούρτσα ή ύφασμα απαλλάσσοντάς τα  από την ψώρα.

Υπάρχει όμως και άλλη πολύ ανώτερη και αποτελεσματικότερη μέθοδος, ακόμα κι από εντομοκτόνο, για τη θεραπεία και των μεγάλων των δέντρων που έχουν προσβληθεί.

Η ουσία αυτή είναι το πετρέλαιο, το οποίο πρότεινα προ 12ετίας να χρησιμοποιηθεί για την καταπολέμηση της ψωρίασης στα εσπεριδοειδή της Χίου. Επειδή όμως σε καθαρή κατάσταση βλάπτει τα τρυφερότερα όργανα των φυτών, πρέπει να εφαρμόζεται αραιωμένο· υπέδειξα λοιπόν την ανάμιξή του με νερό το οποίο περιέχει άφθονο ασβέστη. Και με αυτό το μέσο όμως δεν επιτυγχάνεται ομογενές υγρό χωρίς τη βοήθεια ειδικής αντλίας, η οποία είναι ο ψεκαστήρας.

Ωστόσο με τον ψεκαστήρα δεν μπορεί να γίνει χρήση υγρού που να περιέχει μεγάλη ποσότητα ασβέστη ή άλλη στερεά ουσία, γιατί αυτή φράζει το στενότατο στόμιο του οργάνου, ο δε ασβέστης φθείρει γρήγορα τους ελαστικούς σωλήνες του.

Η αραίωση του πετρελαίου με την ανάμιξη του με το νερό επιτεύχθηκε τέλεια με την προσθήκη σαπουνιού, ουσία που είναι και αυτή εντομοκτόνα, η οποία χτυπημένη με το νερό και μικρή ποσότητα πετρελαίου, παρέχει ομογενές και αραιό γαλάκτωμα, το οποίο αποδείχθηκε αποτελεσματικότατο κατά την χρήση των 2 τελευταίων χρόνων για την καταπολέμηση της ψώρας.

Οι δοκιμές δε που έγιναν εφέτος στην Ιταλία, σύμφωνα με τις οδηγίες του διευθυντή του εντομολογικού σταθμού της Φλωρεντίας Targioni-Tozzetti κατά των ψωριάσεων των εσπεριδοειδών, εδώ δε από εμάς κατά της ψωρίασης της συκιάς, δεν αφήνουν καμία αμφιβολία πλέον για την αποτελεσματικότητα αυτού του μέσου.

Όπως είναι γνωστό, η συκιά προσβάλλεται από ψώρα (Ceroplastes Rusci), η οποία κάποιες φορές καλύπτει όλα τα φύλλα, τους καρπούς και τους νεότερα κλαδιά της. Τέτοιου είδους προσβολή εκτός από το ότι καταστρέφει μεγάλο μέρος του καρπού, εξαντλεί και το δέντρο, το οποίο εάν εξακολουθήσει να είναι έτσι προσβεβλημένο και τον επόμενο χρόνο, μπορεί στο τέλος να ξεραθεί.

Τέτοιου είδους προσβολή υπήρχε φέτος σε 6 μεγάλες συκιές του εδώ Τριανταφυλλίδειου γεωργικού σχολείου, στις οποίες δοκιμάστηκε η αποτελεσματικότητα του μίγματος από σαπούνι, πετρέλαιο και νερό.

Το μίγμα παρασκευάζεται ως εξής:

 Μέσα σε 10 μέρη ζεστού νερού διαλύουμε 1 μέρος σαπούνι κομμένου σε λεπτά κομμάτια ή καλύτερα τριμμένου σε τρίφτη. Όταν το σαπούνι διαλυθεί εντελώς προσθέτουμε 2 έως 3 μέρη πετρελαίου και ανακατεύουμε ή καλύτερα το χτυπάμε όλο μαζί καλά. Το πυκνό γαλάκτωμα που σχηματίστηκε το αραιώνουμε σε 86 ακόμη μέρη κρύου νερού.  

Η χρήση του ζεστού νερού στην αρχή γίνεται για να επιταχυνθεί η διάλυσή του. Γεμίζεται μ’ αυτό το υγρό ο ψεκαστήρας.

Προκειμένου να ραντισθούν ψηλά τα δέντρα αντί να χρησιμοποιήσουμε σκάλα, είναι προτιμότερο να αυξήσουμε το μήκος του σωλήνα με προσθήκη, ανάμεσα στον ελαστικό και στον ορειχάλκινο, με άλλον σωλήνα από λευκοσίδηρο. Αυτός ο πρόσθετος σωλήνας, πρέπει να εφαρμόζεται καλά και να προσδένεται στον ελαστικό αλλά να προσκολλάται στον ορειχάλκινο.

Η εποχή της χρήσης του μίγματος για την καταπολέμηση της ψώρας είναι προτιμότερο να γίνεται στις εποχές που παρουσιάζονται τα νεαρά έντομα, τα οποία είναι γυμνά –δεν καλύπτονται ακόμη με βαμβακώδεις ή κηρώδεις ουσίες– και επομένως είναι πιο ευπρόσβλητα.

Οι εποχές αυτές δεν μπορούν να καθοριστούν με ακρίβεια γιατί ποικίλλουν ανάλογα με την πρωιμότητα ή την οψιμότητα της άνοιξης και της ξηρασίας ή της υγρασίας της ατμόσφαιρας. Ωστόσο, τα νεαρά έντομα, ως επί το πλείστον, παρουσιάζονται από τον Απρίλιο μέχρι το Μάιο και πολλές φορές μέχρι τον Ιούνιο, καθώς και κατά τον Οκτώβριο και Νοέμβριο.

Όπως και να έχει ο κτηματίας μπορεί να ορίσει την κατάλληλη εποχή έναρξης της θεραπείας, επισκεπτόμενος τα προσβεβλημένα δέντρα του κατά τους παραπάνω αναφερόμενους μήνες και να παρατηρεί με προσοχή τα φύλλα τους. Εάν διακρίνει πάνω τους εκτός από τις ήδη μεγάλες ψώρες (τις μητέρες), και πλήθος μικρών κινούμενων εντόμων ή προσκολλημένων ήδη με μορφή κόνιδας, αρχίζει αμέσως τα ραντίσματα.

Κατά την εκτέλεση των ραντισμάτων θα πρέπει να επικρατεί νηνεμία για να μην παρασύρει ο άνεμος το υγρό, να μην προμηνύεται βροχή γιατί δυσκολεύει την ενέργεια του ραντίσματος καθώς πλένει το δέντρο ή αραιώνει υπέρ του δέοντος το υγρό.

Πριν από το ράντισμα καλό είναι να αραιώνονται τα κλαδιά του δέντρου με την αφαίρεση των ξεραμένων, των ασθενέστερων και των περισσότερο προσβεβλημένων, τα οποία μεταφέρονται εκτός του κτήματος και καίγονται.

Το ράντισμα αρχίζει από τα πάνω προς τα κάτω στο δέντρο κι από μέσα προς τα έξω· έτσι και δουλειά αλλά και πολύ υγρό εξοικονομείται. Συνήθως από την επόμενη του ραντίσματος μπορεί κάποιος να διακρίνει τα ευχάριστα αποτελέσματα της.

Στην Ιταλία αντί του πετρελαίου έγινε χρήση με την ίδια επιτυχία, βαρέων λαδιών πίσσας, τα οποία είναι κατά 50% φθηνότερα από το αφορολόγητο πετρέλαιο.

Πηγή: Ελληνική Γεωργία Σεπτέμβριος 1892

Ωίδιο  (μπάστρα)

Ασθένεια "Ωίδιο"

   Το ωίδιο είναι ασθένεια η οποία εμφανίζεται όταν ο καιρός έχει υγρασία. Είναι μύκητας και η υγρασία και το βρέξιμο των φύλλων με νερό πολλαπλασιάζουν τον μύκητα γρήγορα. Σημαντική είναι η πρόληψή της γιατί αν είναι προχωρημένη η κατάσταση της ασθένειας θα έχουμε μια πολύ άσχημη εικόνα του φυτού. Το καταλαβαίνουμε εύκολα από το σπάσιμο των νεαρών κυρίως φύλλων, από το χνούδι αλλά και από την εικόνα πως έχει πέσει πούδρα στα φύλλα. Στην αγορά κυκλοφορούν πολλά σκευάσματα μυκητοκτόνων ωίδιου. Τα φυτά που βλέπουμε κυρίως με ωίδιο είναι η τριανταφυλλιά, το ευώνυμο , το αμπέλι αλλά και πολλά άλλα φυτά. Επίσης βοηθά και το θειάφι.  
Αντιμετώπιση:

Πρώτα θα πρέπει να κόψουμε, να απομακρύνουμε και να κάψουμε, όλα τα προσβεβλημένα τμήματα των φυτών.

•    1. Θειάφι: Αντιμετωπίζεται εύκολα με θειάφισμα, που είναι και βιολογικός τρόπος, εφόσον η θερμοκρασία της ημέρας περνάει τους 23°C (σε μικρότερες δεν θα έχουμε αποτέλεσμα).
Καλό είναι το θειάφισμα να γίνεται προληπτικά κάθε 15 - 20 μέρες, προσεκτικά, κι όταν δεν φυσάει.
Καλύπτουμε όλη την επιφάνεια του φυτού, όταν δεν επικρατεί έντονη ηλιοφάνεια και η θερμοκρασία περιβάλλοντος δεν ξεπερνάει τους 28°C, πάντα κατά τις πρώτες πρωινές ή απογευματινές ώρες (αλλιώς θα κάψουμε τα φυτά).
Αν βρέξει και ξεπλυθεί το θειάφι, θα πρέπει να επαναλάβουμε το θειάφισμα.
Όταν θειαφίζουμε με πολύ ζεστό καιρό, φροντίζουμε να έχουμε καλά ποτισμένα τα φυτά μας.

•    2. Μαγειρική σόδα: Ψιλοκόβουμε 3 σκελίδες σκόρδο και τις μουλιάζουμε σε 1 λίτρο νερό, για 48 ώρες. Σουρώνουμε το νερό και προσθέτουμε 1 κουτάλι της σούπας κοφτό μαγειρική σόδα και μια κουταλιά του γλυκού υγρό σαπούνι για τα πιάτα.
Ανακατεύουμε καλά να διαλυθούν και ψεκάζουμε καλά τα προσβεβλημένα φυτά και φροντίζουμε να καλυφθούν με υγρό και οι κάτω επιφάνειες των φύλλων.
Το διάλυμα αυτό, είναι αποτελεσματικό, για τις μυκητολογικές προσβολές, του ωίδιου και της μαύρης κηλίδωσης.

•    3. Κανέλλα: Αν την απλώσουμε στην επιφάνεια του χώματος, ή στη γλάστρα, η κανέλλα προστατεύει τα σπορόφυτα από μυκητολογικές προσβολές.

•    4. Γάλα: Αν φτιάξουμε ένα διάλυμα με 100 γραμ. γάλα πλήρες σε 1 λίτρο νερό, έχουμε ένα αποτελεσματικό φάρμακο, για την αντιμετώπιση του ωίδιου και της μαύρης κηλίδωσης της τριανταφυλλιάς.
 
--  Αν τα προηγούμενα δεν έχουν το επιθυμητό αποτέλεσμα ... το τελευταίο μέσο καταπολέμησης, είναι να ραντίσουμε με τα ειδικά χημικά ωιδιοκτόνα σκευάσματα, που θα προμηθευτούμε από ένα γεωπόνο, ή βορδιγάλειο πολτό.

Βοτρύτης

Πηγές:

1. Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

2. Bayer Ελλάς

Προσοχή! Η χρήση των φυτοπροστατευτικών προϊόντων πρέπει να γίνεται σύμφωνα με τις οδηγίες της ετικέτας. Τα στοιχεία που αναφέρονται στην ιστοσελίδα έχουν ενημερωτικό χαρακτήρα και δεν υποκαθιστούν σε καμία περίπτωση τις αναγραφόμενες, επί της ετικέτας, οδηγίες χρήσεως.

 

---

Συμπτώματα
   Προκαλούνται στην αρχή καστανές υδατώδεις εκτεταμένες κηλίδες, που μπορεί να εξελιχθούν σε νεκρώσεις. Χαρακτηριστική είναι η γκρίζα εξάνθιση (χνούδι) του μύκητα στα προσβεβλημένα όργανα. Προσβάλλει όλα τα μέρη των φυτών (φύλλα, στελέχη, άνθη, καρπούς) και σε όλα τα στάδια ανάπτυξής τους.
Ο βοτρύτης μπορεί να αναπτυχθεί και σαπροφυτικά σε υπολείμματα της καλλιέργειας και σε νεκρά μέρη των φυτών και από εκεί να μολύνει γειτονικούς υγιείς ιστούς. Παθογόνο – Συνθήκες ανάπτυξης

Ο μύκητας είναι περισσότερο γνωστός με την ατελή του μορφή, ως Botrytis cinerea (Αδηλομύκητας) και με την εξάνθιση γκρίζου χρώματος (ασθένεια «τεφρά σήψη»).

Σχηματίζει κονιδιοφόρους με μακρύ ποδίσκο και υαλώδη κονίδια σε σχηματισμό βότρυ στις διακλαδώσεις. Στους προσβεβλημένους ιστούς μπορεί να σχηματιστούν επίσης τα μαύρα σκληρώτια του μύκητα.

Τα κονίδιά του βλαστάνουν σε μεγάλο εύρος θερμοκρασιών (από 1-30 oC) αν και η ιδανική θερμοκρασία είναι 18 oC. Είναι ξηροσπόρια και μεταφέρονται κυρίως με τον άνεμο. Απελευθερώνονται με έναν υγροσκοπικό μηχανισμό, γι’ αυτό αφθονούν όταν υπάρχουν απότομες μεταβολές της υγρασίας στη διάρκεια της ημέρας. Για την βλάστησή τους όμως είναι απαραίτητη η ύπαρξη σταγόνας νερού ή πολύ υψηλής σχετικής υγρασίας (τουλάχιστον 90%).

Σε θερμοκρασίες 15-20 oC και παρουσία νερού ή υψηλής σχετικής υγρασίας (βροχή ή παρατεταμένος υγρός καιρός) η ανάπτυξη του μύκητα είναι πολύ γρήγορη και η μόλυνση ολοκληρώνεται μέσα σε λίγες ώρες.

Με την βοήθεια της πλάκας προσκολλήσεως (appressorium) το ράμφος μόλυνσης διαπερνά την εφυμενίδα και την επιδερμίδα των φυτικών κυττάρων. Στην φάση αυτή ο μύκητας παράγει ένζυμα που λύνουν την συνέχεια των φυτικών κυττάρων και διευκολύνουν την διείσδυσή του. Ο μύκητας εισέρχεται και μολύνει επίσης από τα άνθη.

Ο βοτρύτης μπορεί να εμφανισθεί δευτερογενώς μετά από προσβολές από έντομα ή από φυσικές ζημιές, π.χ. από χαλάζι, διεισδύοντας από τους ήδη τραυματισμένους ιστούς (οι πληγές των ιστών αποτελούν πύλες εισόδου του βοτρύτη).

Η τέλεια μορφή του μύκητα Botryotinia fuckeliana ή Sclerotinia fuckeliana αναπτύσσεται από σκληρώτια που βλαστάνουν υπό ειδικές συνθήκες και σχηματίζουν αποθήκια.

Ο μύκητας διαχειμάζει είτε με τη μορφή σκληρωτίων στο έδαφος ή ως σαπροφυτικό μυκήλιο σε νεκρά υπολείμματα καλλιέργειας ή σε διάφορους ξενιστές.
Το βασικό μέσο πρόκλησης μολύνσεων είναι τα μακροκονίδια και το μυκήλιο, ενώ δευτερευόντως τα ασκοσπόρια. Τα μακροκονίδια χρειάζονται την παρουσία νερού για να βλαστήσουν και δεν επιζούν για πολύ.

Φυτικοί ιστοί υδαρείς, περίσσεια αζωτούχου λίπανσης, υψηλή πυκνότητα φύτευσης και κακός αερισμός της φυτείας ή μέσα στο θερμοκήπιο, είναι παράγοντες που αυξάνουν την ευαισθησία των φυτών και τις προσβολές από τον βοτρύτη.

---

Αντιμετώπιση
   Ο βοτρύτης (ή σαπίλα) είναι αναμφίβολα πραγματική απειλή για την εμπορεύσιμη παραγωγή, ιδιαίτερα για τις θερμοκηπιακές καλλιέργειες. Αυτό γιατί από τη μία η ασθένεια αναπτύσσεται πολύ γρήγορα και από την άλλη η αντιμετώπισή της δεν είναι εύκολη. Η παραμικρή καθυστέρηση από την έγκαιρη επέμβαση του βοτρύτη, συνήθως έχει δυσανάλογα σοβαρές επιπτώσεις (απώλεια παραγωγής, δυσκολία αντιμετώπισης, περιορισμένη επιτυχία, παραμονή της ασθένειας σε εστίες μέσα στο θερμοκήπιο και επαναμόλυνση, ανάγκη για περισσότερους και συχνότερους ψεκασμούς, υψηλότερο κόστος). Με δυο λόγια ο βοτρύτης, ειδικά μέσα στο θερμοκήπιο, είναι ένα ιδιαίτερο πρόβλημα, στο οποίο επιβάλλεται να δίνουμε ξεχωριστή προσοχή. Γενικά συστήνεται για την ορθολογική αντιμετώπιση του βοτρύτη και πρόληψη εμφάνισης ανθεκτικότητας από τον μύκητα να εναλλάσσονται στους ψεκασμούς μυκητοκτόνα με διαφορετικό τρόπο δράσης και από διαφορετικές ομάδες, να γίνεται καλός ψεκασμός, να εφαρμόζονται οι συνιστώμενες δόσεις και να τηρούνται οι οδηγίες που αναγράφονται στη συσκευασία.

Καλλιέργεια Μελιτζάνας

Γενικά

Η μελιτζάνα (επισ. Solanum melongena Στρύχνον η μελιτζάνα) είναι ποώδες, πολυετές φυτό του γένους Στρύχνον (Solanum) της οικογένειας των Στρυχνοειδών (Solanaceae) και καλλιεργείται για τον ομώνυμο καρπό της.
Το όνομά της προέρχεται από παραλλαγή της λατινικής της ονομασίας melongena. Με αλλαγή του “b” σε “m” προέκυψε στα ιταλικά η λέξη "melanzana" (πέρασε στα ελληνικά ως "μελιτζάνα". Στην αρχαιότητα, ήταν ιθαγενές φυτό της Ινδίας, αλλά καλλιεργούνταν προϊστορικά και στην Κίνα και την Κεντρική Ασία. Η πρώτη γραπτή αναφορά για το φυτό εντοπίζεται σε μια αρχαία κινέζικη αγροτική πραγματεία το 544 π.Χ..
Στην Ευρώπη ήρθε μάλλον με τους Άραβες. Στην Ελλάδα έφτασε το 12ο-13ο αιώνα και από τότε αποτελεί ένα από τα βασικά συστατικά της Μεσογειακής διατροφής.
Ο βλαστός της τρυφερός, όρθιος, θαμνώδης, με ύψος που μπορεί να φτάσει τα 80 εκατοστά και φέρει συνήθως μικρά αγκάθια. Τα φύλλα της μεγάλα και χνουδωτά με σχήμα ωοειδές. Τα άνθη της κρεμαστά χρώματος μοβ, φύονται μεμονωμένα. Ο καρπός της, η μελιτζάνα, έχει σχήμα ωοειδές, κυλινδρικό η σφαιρικό που ποικίλει στο μέγεθος ανάλογα με τη ποικιλία. Το χρώμα των καρπών είναι μοβ, βαθύ μοβ, μοβ με άσπρες γραμμές, αλλά ακόμα και βαθύ γαλάζιο, κόκκινο ή και κιτρινωπό σε διάφορες ποικιλίες. Η σάρκα του καρπού είναι σπογγώδης και περιέχει πολλά σπόρια..

---

Πότε σπέρνουμε μελιτζάνες

Μπορείτε να σπείρετε τους σπόρους μελιτζάνας απευθείας στο χώμα ή σε φυτώριο. Σπορά μελιτζάνας απευθείας στο χώμα Θα πρέπει να σπείρετε τους σπόρους μελιτζάνας απευθείας στο χώμα όταν ο καιρός έχει ζεστάνει αρκετά. Αυτό συνήθως συμβαίνει στα τέλη Απριλίου. Μην επιχειρήσετε να σπείρετε απευθείας στο χώμα σπόρους μελιτζάνες τον Μάρτιο ή νωρίς τον Απρίλιο. Η ιδανική θερμοκρασία για να βλαστήσουν οι σπόροι μελιτζάνας είναι 24-32 βαθμοί Κελσίου. Μπορείτε να συνεχίσετε τη σπορά μελιτζάνας μέχρι και τον Ιούνιο. Αν θέλετε να έχετε συνεχόμενη παραγωγή από μελιτζάνες, σπείρτε με διαφορά 15 ημερών. Σπορά μελιτζάνας απευθείας στο σπορείο Μπορείτε να σπείρετε σπόρους μελιτζάνας στο σπορείο 6 με 8 εβδομάδες πριν τα τελευταία κρύα. Πρακτικά αυτό σημαίνει αρχές με μέσα Μαρτίου. Το σπορείο θα πρέπει να βρίσκεται σε μέρος που η θερμοκρασία είναι 21 ή περισσότεροι βαθμοί Κελσίου.

---

Ξεκινώντας τις μελιτζάνες από σπόρους σε σπορείο

Μπορείτε να ξεκινήσετε τις μελιτζάνες, σπέρνωντας τους σπόρους στο σπορείο, 6 με 8 εβδομάδες πριν τα τελευταία κρύα. Πρακτικά αυτό σημαίνει αρχές με μέσα Μαρτίου. Το βάθος σποράς είναι περίπου 1 με 1,5 εκατοστά. Πρέπει όμως να φροντίσετε όμως ώστε το σπορείο να βρίσκεται σε ένα ζεστό μέρος. Το σπορείο πρέπει να έχει τουλάχιστον 18 με 21 βαθμούς Κελσίου, ώστε να βλαστήσουν οι σπόροι. Οι σπόροι της μελιτζάνας δε βλασταίνουν τόσο γρήγορα όσο οι σπόροι της τομάτας. Πρέπει να έχετε υπομονή και να μην απογοητευτείτε. Όταν τα φυτάκια φτάσουν σε ύψος τα 10 εκατοστά, είναι έτοιμα για μεταφύτευση. Για 2 περίπου εβδομάδες πριν τη μεταφύτευση, θα πρέπει να τα σκληραγωγήσετε. Να τα βγάζετε στον ήλιο και τον αέρα. Κάθε μέρα όλο και πιο πολύ. Ξεκινήστε, αφήνοντάς τα για 2 ώρες στον ήλιο.

---

Ξεκινώντας τις μελιτζάνες από σπόρους απευθείας στο χώμα

Αν σπείρετε τους σπόρους μελιτζάνας απευθείας στην τελική τους θέση στο χώμα, θα πρέπει να το κάνετε μόνο εφόσον ο καιρός έχει ζεστάνει αρκετά και μόνιμα. Αυτό συνήθως συμβαίνει στα τέλη Απριλίου. Θα πρέπει να φυτέψετε τις μελιτζάνες σε ένα μέρος του κήπου το βλέπει πολύ ο ήλιος. Οι μελιτζάνες είναι τροπικά φυτά και αγαπούν τον ήλιο και τη ζέστη. Προετοιμάστε τη θέση που θα σπείρετε τη μελιτζανιά όπως περιγράφεται στη συνέχεια. (Κάντε το ίδιο και κατά τη μεταφύτευση). Ανοίξτε ένα λάκο στο έδαφος διαμέτρου 30 εκατοστών και βάθους 20 εκατοστών. Γεμίστε το 1/3 του λάκου με κομπόστ. Προσθέστε το 1/3 από το χώμα που αφαιρέσατε και ανακατέψτε με το στρώμα του κομπόστ. Συμπληρώστε το υπόλοιπο 1/3 με κομπόστ. Ανοίξτε με το δάκτυλό σας τρία λακάκια με βάθος 1 με 1,5 εκατοστά. Τοποθετήστε 1 σπόρο σε κάθε λακάκι. Σκεπάστε το σπόρο και πατήστε ελαφρά το χώμα. Ποτίστε καλά το χώμα. Ποτίζετε όποτε χρειάζετε ώστε το χώμα να είναι υγρό αλλά όχι βρεγμένο. Μπορεί να περάσει και ένας μήνας μέχρι να δείτε τα φυτάκια να βγαίνουν από το χώμα.

---

Τι έδαφος θέλουν οι μελιτζάνες

Το ιδανικό έδαφος για την καλλιέργεια μελιτζάνας είναι αμμοπηλώδες, πλούσιο σε οργανικές ουσίες και καλά αποστραγγιζόμενο.
Το έδαφος θα πρέπει να έχει pH μεταξύ 5,5 και 8,0.

---

Τι λίπασμα θέλουν οι μελιτζάνες

Μπορείτε να λιπάνετε τις μελιτζανιές με την ακόλουθη αναλογία: Άζωτο (N): 20 - 25 γραμμάρια/τετραγωνικό μέτρο Φώσφορος (P): 20 - 25 γραμμάρια/τετραγωνικό μέτρο Κάλιο (K): 20 - 25 γραμμάρια/τετραγωνικό μέτρο Μαγνήσιο (Mg): 5 - 8 γραμμάρια/τετραγωνικό μέτρο Μπορείτε να ρίξετε το 40% της δόσης του Αζώτου, Καλίου και Μαγνησίου με τη βασική λίπανση και το υπόλοιπο 60% σε 3 με 6 ισόποσες δόσεις μετά την πρώτη συγκομιδή. Υπερβολική δόση Αζώτου μπορεί να οδηγήσει σε πλούσιο φύλλωμα αλλά μικρή παραγωγή. Το Φώσφορο, μπορείτε να τον ρίξετε όλο στη βασική λίπανση. Η μελιτζάνα είναι ιδιαίτερα ευαίσθητη στην έλλειψη Μαγνησίου και των ιχνοστοιχείων Ψευδάργυρος, Σίδηρος, Βόριο και Μολυβδαίνιο. Μπορείτε να προμηθευτείτε από γεωπονικά καταστήματα αυτά τα ιχνοστοιχεία σε μορφή σκόνης που διαλύεται σε νερό, και να λιπάνετε τα φυτά.

---

Αποστάσεις σποράς της μελιτζάνας

Η μελιτζάνα σπέρνεται σε παράλληλες γραμμές. Έχουμε δύο αποστάσεις. Την απόσταση γραμμής από γραμμή και την απόσταση των φυτών επάνω στη γραμμή.
Οι αποστάσεις γραμμής από γραμμή είναι μεταξύ 60 και 90 εκατοστών.
Η απόσταση ανάμεσα στα φυτά στην ίδια γραμμή είναι από 45 έως 60 εκατοστά.
Όσο πιο πυκνές είναι οι αποστάσεις σποράς τόσο πιο πολλά φυτά θα μπορέσετε να βάλετε ανά μονάδα επιφάνειας.
Ταυτόχρονα όμως χρειάζεται περισσότερη λίπανση και φροντίδα.

---

Στήριξη μελιτζάνας

Η μελιτζάνα έχει επιπόλαιο ριζικό σύστημα.
Είναι ευαίσθητη στους δυνατούς ανέμους που μπορούν ακόμη και να τη ρίξουν κάτω.
Αν το μέρος που βάλατε τις μελιτζανιές το πιάνει ο αέρας, θα χρειαστεί να τις στηρίξετε.

Επιλογή Α:

Να στηρίξετε το φυτό.

Θα βρείτε διάφορες παραλλαγές στήριξης.
Ο απλούστερος τρόπος στήριξης είναι χρησιμοποιώντας ένα στύλο.

Ο στύλος μπορεί να είναι ξύλινος ή πλαστικός.
Αποφύγετε τη χρήση μεταλλικών στύλων (εκτός και αν είναι καλυμμένοι με ουδέτερο υλικό), γιατί θερμαίνονται πολύ από τον ήλιο και το φυτό θέλει να τους αποφύγει.
Μπήξτε το στύλο στο έδαφος πριν σπείρετε τους σπόρους ή μεταφυτέψετε τα φυτά.
Έτσι δεν θα πληγώσετε το ριζικό σύστημα του φυτού κατά την τοποθέτηση του στύλου.
Καθώς το φυτό αναπτύσσεται θα πρέπει να κόβετε τους πλάγιους βλαστούς που αναπτύσσονται, ώστε να ενθαρρύνετε την προς τα επάνω ανάπτυξη. Δένετε κατά διαστήματα το μίσχο του φυτού στο στύλο.

Άλλος τρόπος στήριξης είναι με τη χρήση κλουβιού.
Τοποθετείτε ένα κύλινδρο από πλέγμα περίφραξης με μεγάλα μάτια, γύρω από το μέρος που αναπτύσσεται η πιπεριά.
Οι βλαστοί της τοματιάς περνούν μέσα από τα ανοίγματα του πλέγματος και στηρίζονται.
Ο τρόπος αυτός στήριξης παρουσιάζει όμως και προβλήματα.

Είναι πιθανό να μη μπορείτε να μαζέψετε τις πιπεριές που μεγαλώνουν μέσα στο κλουβί.
Δε μπορείτε να έχετε πρόσβαση στα μέρη του φυτού που είναι μέσα στο κλουβί.
Τα τμήματα του φυτού που μεγαλώνουν μέσα στο κλουβί είναι επιρρεπήστις μυκητιακές μολύνσεις λόγω του κακού αερισμού και της έλλειψης φωτός.
Δε μπορείτε να σκαλίσετε το χώμα γύρω από το φυτό γιατί σας εμποδίζει το κλουβί.

Αντί για στύλους μπορείτε να αναπτύξετε ένα σύστημα από οριζόντια σύρματα και κατακόρυφους σπάγκους.
Τα οριζόντια σύρματα τοποθετούνται σε ύψος 1,80 με 2,00 μέτρα πάνω από τη γραμμή φύτεψης των πιπεριών
Από το σύρμα και πάνω από κάθε φυτό, ξεκινούν κατακόρυφοι σπάγκοι οι οποίοι καταλήγουν στο χώμα.

Το άκρο του σπάγκου που καταλήγει στο χώμα:
• στερεώνεται σε ένα πασσαλάκι τοποθετημένο δίπλα στο φυτό.
• δένεται στο κάτω μέρος του κορμού του φυτού με τρόπο που δε σφίγγει το κορμό.
Γύρω από τους σπάγκους αναπτύσσονται και στερεώνονται οι τοματιές.
Εννοείται ότι στις άκρες και ενδιάμεσα του συστήματος, θα υπάρχουν στύλοι που στηρίζουν το όλο σύστημα.

Επιλογή B:

Να μην κάνετε τίποτα και να αφήσετε το φυτό να αναπτυχθεί ελεύθερα.
Αργά ή γρήγορα θα λυγίσει κάτω από το βάρος και πλήθος των ποπεριών.
Θα συνεχίσει όμως να αναπτύσσεται.
Αυτός ο τρόπος μη-στήριξης, κάνει το φυτό επιρρεπές σε μυκητιακές προσβολές καθώς τα φύλα του είναι κοντά στο χώμα, δεν τα βλέπει ο ήλιος και δεν αερίζονται.

---

Πότισμα άρδευση μελιτζάνας

Η μελιτζάνα είναι ένα φυτό που χρειάζεται πολύ νερό.
Ποτίζετε τακτικά ώστε το χώμα να είναι υγρό αλλά όχι βρεγμένο.
Τους πολύ θερμούς μήνες του καλοκαιριού, όταν το φυτό έχει καρπούς, θα πρέπει να την ποτίζετε περισσότερο.

---

Συγκαλλιέργεια μελιτζάνας

Μαζί με τις μελιτζάνες, μπορείτε να σπείρετε τα ακόλουθα φυτά:

• Βασιλικός (Είναι απαραίτητος. Βάλτε βασιλικούς ανάμεσα στις μελιτζάνες)
• Μπιζέλια
• Μπιζέλια
• Σπανάκι
• Θυμάρι

Αποφύγετε τη συγκαλλιέργεια μελιτζάνας με:

Αποφύγετε να καλλιεργήσετε τη μελιτζάνα με....
Οι μελιτζάνες συγγενεύουν με:
πατάτες,
τομάτες και
πιπεριές.
Θα πρέπει να αποφεύγετε να τις καλλιεργείτε μαζί με:
• τομάτες,
• πιπεριές και
• πατάτες..

---

Κυριότερες ποικιλίες στην Ελλάδα είναι:

• του Λαγκαδά με τους ωοειδείς και μακριούς καρπούς βάρους 150 περίπου γραμμαρίων χρώματος σκούρου μοβ,









• η τσακώνικη μελιτζάνα Λεωνιδίου (Προστατευόμενη Ονομασία Προέλευσης από το 1996), με μακριούς καρπούς 120-150 γραμμαρίων μοβ χρώματος.
Είναι η μόνη μελιτζάνα που έχει γλυκιά γεύση κάτι που ασφαλώς οφείλεται στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του τοπικού εδάφους.
Επίσης διακρίνεται γιατί είναι επιμήκης χωρίς κυρτότητα, μήκους 20-25 εκ. και διαμέτρου 4-6 εκ. με μεγαλύτερη διάμετρο στη μέση.
Η επιφάνεια του φλοιού είναι λεία, γυαλιστερή, χρώματος μωβ με ραβδώσεις κατά μήκος του καρπού οι οποίες έχουν ανοιχτό μωβ χρώμα.
Ο καρπός της τσακώνικης μελιτζάνας χρησιμοποιείται σε πολλούς συνδυασμούς στη μαγειρική και τη ζαχαροπλαστική.
Ευρύτατα γνωστό για την ποιότητα και τη γεύση του είναι το παραδοσιακό γλυκό κουταλιού, το μελιτζανάκι, που παρασκευάζεται από μελιτζανάκια μήκους περίπου 5 εκ








• Σύρου, μία πρώιμη ποικιλία με τους μεγαλύτερους καρπούς που φτάνουν και τα 300 γραμμάρια. Είναι χοντροί και στρογγυλοί ή σχήματος αχλαδιού και το χρώμα τους είναι σκούρο μοβ.








• Σαντορίνης: Στρογγυλοί καρποί με λευκό χρώμα. Πιο γλυκιά γεύση από τις μαύρες μελιτζάνες.








• Μελιτζάνα - Black beauty: Κλασική ποικιλία Μελιτζάνας. Τύπου φλάσκα (φούσκα), μαύρου χρώματος.

---

Ντοκυμαντέρ του Pathfinder για την μελιτζάνα

Η μελιτζάνα στο πιάτο μας (video)

Ο γύρος του κόσμου με μια μελιτζάνα (video)

Οι ελληνικές μελιτζάνες (video)

Πώς παράγεται η μελιτζάνα (video)

Η μελιτζάνα στο πιάτο μας (video)

---

Ασθένειες μελιτζάνας

Ασθένειες, Εχθροί μελιτζάναςς

---

Πηγές

1. Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

2. Καλλιεργώ! - Άρθρα, συμβουλές, οδηγίες

 

1. Μελιτζάνα

2. Καλλιεργώ! - Άρθρα, συμβουλές, οδηγίες

---